Λένε:
- Φοβοῦνται οἱ μισθωτοί, μήπως ἀπολυθοῦν ἀπό τίς δουλειές τους. Μά!, μήπως μόνο αὐτοί ὑπάρχουνε στήν κοινωνία; Ἐδῶ παλιά οὔτε τόν θάνατο δέν τόν φοβοῦντο!
- Ὑπάρχει συρρίκνωση τῶν ἐργατικῶν συνδικάτων καί ἀτολμία τῶν φοιτητικῶν ὀργανώσεων. Μά!, αὐτό δέν εἶναι ἡ αἰτία, εἶναι τό ἀποτέλεσμα.
Ἡ ἀπάντηση εἶναι:
Γιατί μᾶς ἔχουν σκοτώσει. Ὁ πεθαμένος δέν ἀντιδρᾶ.
-Τόσα χρόνια μᾶς ἀφαιροῦσαν ἕνα ἕνα μέλος καί δέν τό καταλαβαίναμε.
Τί εἶναι οἰκογένεια; στέρηση τῆς ἐλευθερίας τοῦ ἐνήλικα. Τί εἶναι οἱ γονεῖς; κάποιοι πού μᾶς γέννησαν καί δέν ἔχουν τώρα λόγο ἐπάνω μας. Τί εἶναι ὁ γάμος; κάτι πού ἔγινε καί δέν στέριωσε.Τί εἶναι ὁ γείτονας; αὐτός πού ἔτυχε νά μένει δίπλα μας, ὁ ἄγνωστος, ὁ ξένος. Τί εἶναι ἡ μητρική μας γλῶσσα; αὐτή πού μιλιέται ἀπό δυό τρεῖς ἀνθρώπους στόν πλανήτη.
- Τελικά μᾶς ἀφαίρεσαν καί τόν ἐγκέφαλο καί τήν καρδιά.
Δέν ὑπάρχει λογική, δέν ὑπάρχουν ἀξίες. Δέν ὑπάρχει ἐπάνω καί κάτω, ὄρθιο ἤ πεσμένο, μαῦρο ἤ ἄσπρο, καλό ἤ κακό. Δέν ὑπάρχουν ἀξιώματα: τί εἶναι ὡραῖο, τί εἶναι ντροπή, τί εἶναι σεβασμός.
Δέν ὑπάρχει ἀγάπη, θαυμασμός στόν ἥρωα, εὐγνωμοσύνη στούς προπάτορες, ἔφεση γιά θυσίες.
Ὅλα γύρω ἕνα πεδίο μέ Σταυρούς!
Ἀλλά οἱ Σταυροί Ἀνάσταση ζητᾶνε.
- Φοβοῦνται οἱ μισθωτοί, μήπως ἀπολυθοῦν ἀπό τίς δουλειές τους. Μά!, μήπως μόνο αὐτοί ὑπάρχουνε στήν κοινωνία; Ἐδῶ παλιά οὔτε τόν θάνατο δέν τόν φοβοῦντο!
- Ὑπάρχει συρρίκνωση τῶν ἐργατικῶν συνδικάτων καί ἀτολμία τῶν φοιτητικῶν ὀργανώσεων. Μά!, αὐτό δέν εἶναι ἡ αἰτία, εἶναι τό ἀποτέλεσμα.
Ἡ ἀπάντηση εἶναι:
Γιατί μᾶς ἔχουν σκοτώσει. Ὁ πεθαμένος δέν ἀντιδρᾶ.
-Τόσα χρόνια μᾶς ἀφαιροῦσαν ἕνα ἕνα μέλος καί δέν τό καταλαβαίναμε.
Τί εἶναι οἰκογένεια; στέρηση τῆς ἐλευθερίας τοῦ ἐνήλικα. Τί εἶναι οἱ γονεῖς; κάποιοι πού μᾶς γέννησαν καί δέν ἔχουν τώρα λόγο ἐπάνω μας. Τί εἶναι ὁ γάμος; κάτι πού ἔγινε καί δέν στέριωσε.Τί εἶναι ὁ γείτονας; αὐτός πού ἔτυχε νά μένει δίπλα μας, ὁ ἄγνωστος, ὁ ξένος. Τί εἶναι ἡ μητρική μας γλῶσσα; αὐτή πού μιλιέται ἀπό δυό τρεῖς ἀνθρώπους στόν πλανήτη.
- Τελικά μᾶς ἀφαίρεσαν καί τόν ἐγκέφαλο καί τήν καρδιά.
Δέν ὑπάρχει λογική, δέν ὑπάρχουν ἀξίες. Δέν ὑπάρχει ἐπάνω καί κάτω, ὄρθιο ἤ πεσμένο, μαῦρο ἤ ἄσπρο, καλό ἤ κακό. Δέν ὑπάρχουν ἀξιώματα: τί εἶναι ὡραῖο, τί εἶναι ντροπή, τί εἶναι σεβασμός.
Δέν ὑπάρχει ἀγάπη, θαυμασμός στόν ἥρωα, εὐγνωμοσύνη στούς προπάτορες, ἔφεση γιά θυσίες.
Ὅλα γύρω ἕνα πεδίο μέ Σταυρούς!
Ἀλλά οἱ Σταυροί Ἀνάσταση ζητᾶνε.
