Mία εξόχως σημαντική εκδήλωση ως προς τη θεματολογία, τη χρονική στιγμή και την ιδιαίτερη σημασία της, πραγματοποίησε την Κυριακή 23 Μαρτίου 2014, ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Εορδαίας σε συνεργασία με τον Δήμο Εορδαίας, στην αίθουσα του Εμποροβιοτεχνικού Επιμελητηρίου της πόλης της Πτολεμαΐδας.
Κεντρικός ομιλητής ο συγγραφέας κ.Ιωάννης Κορνιλάκης, ο οποίος αυτή τη φορά "καθήλωσε" το κοινό της Πτολεμαΐδας με μία ιστορική και σημειολογική διάλεξη, αναδεικνύοντας την καθοριστικής σημασίας συμβολή του Ιωάννη Καποδίστρια, όχι μόνο στην έναρξη της επανάστασης και την διαρκή στήριξή της μέσα από το φιλελληνικό κίνημα, αλλά και στην ενεργή συμμετοχή του πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδος στον στρατηγικό σχεδιασμό των κινήσεων ελληνικών στρατευμάτων μέχρι την τελευταία ημέρα της ένοπλης επανάστασης.
Ο κ.Κορνιλάκης πήρε τον λόγο μετά τους ύμνους του Συλλόγου Ιεροψαλτών Εορδαίας υπό του χοράρχη κ.Βλαχοδήμου και της Δημάρχου Εορδαίας κας Παρασκευής Βρυζίδου, η οποία και τον καλωσόρισε στην πόλη, παραμονές της σπουδαίας επετείου του Έθνους όπως ανέφερε.
Ο συγγραφέας ξεκίνησε την ομιλία του αναφέροντας ότι γυρνά την Ελλάδα μιλώντας για Χριστό και Πατρίδα, γιατί αυτό ακριβώς πρεσβεύει ο Ιωάννης Καποδίστριας , συμπληρώνοντας ότι δυστυχώς πολλοί λίγοι γνωρίζουν τον πραγματικό του ρόλο στην Ελληνική Επανάσταση.
Ο κ.Κορνιλάκης τόνισε ότι πολλοί στις ημέρες μας μιλούν για την Ελληνική Επανάσταση του 1821 αλλά ξεχνούν μια ημερομηνία ορόσημο για τον Ελληνισμό. Την αποφράδα Τρίτη της 29ης Μαΐου 1453 και ότι ο Έλληνας Κυβερνήτης ήταν μετά από σχεδόν 400 χρόνια Οθωμανικής σκλαβιάς, ο πρώτος μεταβυζαντινός ηγέτης, που όχι μόνο οραματίστηκε την ανασύσταση της προ της αλώσεως αυτοκρατορίας, αλλά και έθεσε τα θεμέλιά της.
Ωστόσο, όπως σημείωσε ο συγγραφέας, κράτη σε παρακμή προσφέρουν πακτωλό γνώσεων και όχι παιδεία, και έτσι τα Ελληνόπουλα αγνοούν πολλές αλήθειες της Ελληνικής ιστορίας.
Στη συνέχεια ο κ.Κορνιλάκης κάνοντας μία σύντομη βιογραφική αναφορά στην
προσωπικότητα και το έργο του Ι.Καποδίστρια, γνωστοποίησε στο κοινό ένα γεγονός που πολλοί αγνοούν, αλλά αποτελεί ίσως τον ακρογωνιαίο λίθο της ύπαρξης του Ελληνικού εθνικο-απελευθερωτικού αγώνα. Αυτό ήταν η καθοριστική παρέμβαση του Ι.Καποδίστρια στο συνέδριο του Λάιμπαχ το 1821, στο οποίο ο Καγκελάριος της Αυστρίας Μέττερνιχ είχε ζητήσει από τους Ευρωπαίους να καταπνίξουν την Ελληνική Επανάσταση εν τη γενέσει της, εισπράττοντας τη σθεναρή απάντηση του Ι.Καποδίστρια και προτροπή να μην βάψουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες με αίμα τα χέρια τους. Η στάση του Καποδίστρια ουσιαστικά διέσωσε την Επανάσταση που θα μπορούσε να είχε εξουδετερωθεί από τους Ευρωπαίους, όπως είχαν πράξει στις επαναστάσεις στην Ισπανία και στην Ιταλία, λίγο πριν την Ελληνική.
Στη συνέχεια ο κ.Κορνιλάκης αναφέρθηκε στο πώς ο Ι.Καποδίστριας οργάνωσε σε όλη την Ευρώπη αλλά και την Αμερική το φιλελληνικό κίνημα και πώς βοήθησε ως "κρυφός" αρχηγός την φιλική εταιρεία, σε αντίθεση με σημερινούς ιστορικούς σε διατεταγμένη υπηρεσία, που αναφέρουν ότι ο Καποδίστριας αρνήθηκε την ηγεσία, αγνοώντας την τρομακτική επιρροή που είχε ο Έλλην πολιτικός στα Ευρωπαϊκά δρώμενα με πολλούς τρόπους.
Ο κ.Κορνιλάκης κατέληξε στην στιγμή που οι Έλληνες, μπροστά στο να χαθεί ολόκληρος ο αγώνας της Ελληνικής Επανάστασης και να μην πάει χαμένο το αίμα που χύθηκε, ενώθηκαν και κάλεσαν τον γιατρό, τον Ιωάννη Καποδίστρια. Οι Έλληνες είχαν προλάβει ,όπως ανάφερε ο συγγραφέας, να ξεκινήσουν τη επανάσταση και μέσα σε 6 χρόνια να κάνουν και δύο εμφυλίους. Ο ερχομός του Ιωάννη Καποδίστρια ήταν η μοναδική λύση για να διασωθεί το έθνος τη στιγμή που απειλούνταν με οριστικό αφανισμό.
Κλείνοντας ο κ.Κορνιλάκης αναφέρθηκε στο όραμα του Καποδίστρια για τη δημιουργία της αυτοκρατορίας όπως αυτή υπήρχε πριν την άλωση της Κωνσταντινούπολης, το οποίο αποτελεί και ένα από τα βασικά αίτια της δολοφονίας του. Η Ελληνική Επανάσταση η οποία και έκλεισε με τη μάχη της Πέτρας στις 12 Σεπτεμβρίου το 1829, τελείωσε παράλληλα με την συνθήκη της Ανδριανούπολης (14 Σεπτεμβρίου 1829, ημέρα Υψώσεως Τιμίου Σταυρού) μετά τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο (ο οποίος είχε υποδειχθεί χρόνια νωρίτερα από τον Ι.Καποδίστρια πρός τον Ρώσο Τσάρο) και την υπογραφή της Ελληνικής ανεξαρτησίας.
Ο συγγραφέας τέλος αναφέρθηκε στους ανθρώπους-ανδρείκελα της εποχής Καποδίστρια, τους προκρίτους, μπέηδες, εφοπλιστές και κοτζαμπάσηδες που δολοφόνησαν τον Καποδίστρια στο όνομα του συντάγματος, αφού ζητούσαν ένα σύνταγμα το οποίο θα αποκτούσαν τελικά από τον Βαυαρό Όθωνα, 12 χρόνια μετά τη δολοφονία του Κυβερνήτη, όπως σημείωσε με νόημα ο κ.Κορνιλάκης. Ο κ.Κορνιλάκης αναφερόμενος στο σύνταγμα που γεννήθηκε από την επανάσταση του Μακρυγιάννη της 3ης Σεπτεμβρίου, αναφέρει στην ακροτελεύτια διάταξή του (Άρθρο 120, παρ.4) ότι η τήρησή του επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων. Άραγε ο πατριωτισμός των Ελλήνων που είναι η εγγύηση για το σύνταγμα, «υπάρχει σήμερα;», αναρωτήθηκε ο συγγραφέας.
Χαιρετίζοντας τους παρευρισκόμενους για την υπομονή και τη θερμή ανταπόκριση, ο κ.Κορνιλάκης έκλεισε με τους στίχους του Κωστή Παλαμά:
"Δὲν ἔχεις, Ὄλυμπε, θεούς, μηδὲ λεβέντες ἡ Ὄσσα,
ραγιάδες ἔχεις, μάννα γῆ, σκυφτοὺς γιὰ τὸ χαράτσι,
κούφιοι καὶ ὀκνοὶ καταφρονοῦν τὴ θεία τραχιά σου γλώσσα,
τῶν Εὐρωπαίων περιγελᾷ καὶ τῶν ἀρχαίων παλιάτσοι"
Κεντρικός ομιλητής ο συγγραφέας κ.Ιωάννης Κορνιλάκης, ο οποίος αυτή τη φορά "καθήλωσε" το κοινό της Πτολεμαΐδας με μία ιστορική και σημειολογική διάλεξη, αναδεικνύοντας την καθοριστικής σημασίας συμβολή του Ιωάννη Καποδίστρια, όχι μόνο στην έναρξη της επανάστασης και την διαρκή στήριξή της μέσα από το φιλελληνικό κίνημα, αλλά και στην ενεργή συμμετοχή του πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδος στον στρατηγικό σχεδιασμό των κινήσεων ελληνικών στρατευμάτων μέχρι την τελευταία ημέρα της ένοπλης επανάστασης.
Ο κ.Κορνιλάκης πήρε τον λόγο μετά τους ύμνους του Συλλόγου Ιεροψαλτών Εορδαίας υπό του χοράρχη κ.Βλαχοδήμου και της Δημάρχου Εορδαίας κας Παρασκευής Βρυζίδου, η οποία και τον καλωσόρισε στην πόλη, παραμονές της σπουδαίας επετείου του Έθνους όπως ανέφερε.
Ο συγγραφέας ξεκίνησε την ομιλία του αναφέροντας ότι γυρνά την Ελλάδα μιλώντας για Χριστό και Πατρίδα, γιατί αυτό ακριβώς πρεσβεύει ο Ιωάννης Καποδίστριας , συμπληρώνοντας ότι δυστυχώς πολλοί λίγοι γνωρίζουν τον πραγματικό του ρόλο στην Ελληνική Επανάσταση.
Ο κ.Κορνιλάκης τόνισε ότι πολλοί στις ημέρες μας μιλούν για την Ελληνική Επανάσταση του 1821 αλλά ξεχνούν μια ημερομηνία ορόσημο για τον Ελληνισμό. Την αποφράδα Τρίτη της 29ης Μαΐου 1453 και ότι ο Έλληνας Κυβερνήτης ήταν μετά από σχεδόν 400 χρόνια Οθωμανικής σκλαβιάς, ο πρώτος μεταβυζαντινός ηγέτης, που όχι μόνο οραματίστηκε την ανασύσταση της προ της αλώσεως αυτοκρατορίας, αλλά και έθεσε τα θεμέλιά της.
Ωστόσο, όπως σημείωσε ο συγγραφέας, κράτη σε παρακμή προσφέρουν πακτωλό γνώσεων και όχι παιδεία, και έτσι τα Ελληνόπουλα αγνοούν πολλές αλήθειες της Ελληνικής ιστορίας.
Στη συνέχεια ο κ.Κορνιλάκης κάνοντας μία σύντομη βιογραφική αναφορά στην
προσωπικότητα και το έργο του Ι.Καποδίστρια, γνωστοποίησε στο κοινό ένα γεγονός που πολλοί αγνοούν, αλλά αποτελεί ίσως τον ακρογωνιαίο λίθο της ύπαρξης του Ελληνικού εθνικο-απελευθερωτικού αγώνα. Αυτό ήταν η καθοριστική παρέμβαση του Ι.Καποδίστρια στο συνέδριο του Λάιμπαχ το 1821, στο οποίο ο Καγκελάριος της Αυστρίας Μέττερνιχ είχε ζητήσει από τους Ευρωπαίους να καταπνίξουν την Ελληνική Επανάσταση εν τη γενέσει της, εισπράττοντας τη σθεναρή απάντηση του Ι.Καποδίστρια και προτροπή να μην βάψουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες με αίμα τα χέρια τους. Η στάση του Καποδίστρια ουσιαστικά διέσωσε την Επανάσταση που θα μπορούσε να είχε εξουδετερωθεί από τους Ευρωπαίους, όπως είχαν πράξει στις επαναστάσεις στην Ισπανία και στην Ιταλία, λίγο πριν την Ελληνική.
Στη συνέχεια ο κ.Κορνιλάκης αναφέρθηκε στο πώς ο Ι.Καποδίστριας οργάνωσε σε όλη την Ευρώπη αλλά και την Αμερική το φιλελληνικό κίνημα και πώς βοήθησε ως "κρυφός" αρχηγός την φιλική εταιρεία, σε αντίθεση με σημερινούς ιστορικούς σε διατεταγμένη υπηρεσία, που αναφέρουν ότι ο Καποδίστριας αρνήθηκε την ηγεσία, αγνοώντας την τρομακτική επιρροή που είχε ο Έλλην πολιτικός στα Ευρωπαϊκά δρώμενα με πολλούς τρόπους.
Ο κ.Κορνιλάκης κατέληξε στην στιγμή που οι Έλληνες, μπροστά στο να χαθεί ολόκληρος ο αγώνας της Ελληνικής Επανάστασης και να μην πάει χαμένο το αίμα που χύθηκε, ενώθηκαν και κάλεσαν τον γιατρό, τον Ιωάννη Καποδίστρια. Οι Έλληνες είχαν προλάβει ,όπως ανάφερε ο συγγραφέας, να ξεκινήσουν τη επανάσταση και μέσα σε 6 χρόνια να κάνουν και δύο εμφυλίους. Ο ερχομός του Ιωάννη Καποδίστρια ήταν η μοναδική λύση για να διασωθεί το έθνος τη στιγμή που απειλούνταν με οριστικό αφανισμό.
Κλείνοντας ο κ.Κορνιλάκης αναφέρθηκε στο όραμα του Καποδίστρια για τη δημιουργία της αυτοκρατορίας όπως αυτή υπήρχε πριν την άλωση της Κωνσταντινούπολης, το οποίο αποτελεί και ένα από τα βασικά αίτια της δολοφονίας του. Η Ελληνική Επανάσταση η οποία και έκλεισε με τη μάχη της Πέτρας στις 12 Σεπτεμβρίου το 1829, τελείωσε παράλληλα με την συνθήκη της Ανδριανούπολης (14 Σεπτεμβρίου 1829, ημέρα Υψώσεως Τιμίου Σταυρού) μετά τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο (ο οποίος είχε υποδειχθεί χρόνια νωρίτερα από τον Ι.Καποδίστρια πρός τον Ρώσο Τσάρο) και την υπογραφή της Ελληνικής ανεξαρτησίας.
Ο συγγραφέας τέλος αναφέρθηκε στους ανθρώπους-ανδρείκελα της εποχής Καποδίστρια, τους προκρίτους, μπέηδες, εφοπλιστές και κοτζαμπάσηδες που δολοφόνησαν τον Καποδίστρια στο όνομα του συντάγματος, αφού ζητούσαν ένα σύνταγμα το οποίο θα αποκτούσαν τελικά από τον Βαυαρό Όθωνα, 12 χρόνια μετά τη δολοφονία του Κυβερνήτη, όπως σημείωσε με νόημα ο κ.Κορνιλάκης. Ο κ.Κορνιλάκης αναφερόμενος στο σύνταγμα που γεννήθηκε από την επανάσταση του Μακρυγιάννη της 3ης Σεπτεμβρίου, αναφέρει στην ακροτελεύτια διάταξή του (Άρθρο 120, παρ.4) ότι η τήρησή του επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων. Άραγε ο πατριωτισμός των Ελλήνων που είναι η εγγύηση για το σύνταγμα, «υπάρχει σήμερα;», αναρωτήθηκε ο συγγραφέας.
Χαιρετίζοντας τους παρευρισκόμενους για την υπομονή και τη θερμή ανταπόκριση, ο κ.Κορνιλάκης έκλεισε με τους στίχους του Κωστή Παλαμά:
"Δὲν ἔχεις, Ὄλυμπε, θεούς, μηδὲ λεβέντες ἡ Ὄσσα,
ραγιάδες ἔχεις, μάννα γῆ, σκυφτοὺς γιὰ τὸ χαράτσι,
κούφιοι καὶ ὀκνοὶ καταφρονοῦν τὴ θεία τραχιά σου γλώσσα,
τῶν Εὐρωπαίων περιγελᾷ καὶ τῶν ἀρχαίων παλιάτσοι"
