«Τοπία» από ψυχικές διαδρομές - 15

Όταν πλησιάζουμε τον «άλλο» έχοντας ως προτεραιότητα την κάλυψη των δικών μας αναγκών ή την επούλωση των εσωτερικών μας πληγών, το αποτέλεσμα τις περισσότερες φορές δεν είναι το επιθυμητό, γιατί ξεχνάμε μια πολύ βασική αρχή, ότι κι ο «άλλος» στο οποίο αναθέσαμε ασυνείδητα την ελπίδα μας, έχει τις δικές του ανάγκες, τις δικές του επιθυμίες και, το σημαντικότερο, τα δικά του τραύματα και αδυναμίες.

Έτσι δεν είναι δυνατόν να περιμένουμε ο σύντροφος μας να γίνει και ο θεραπευτής μας ή να είναι ο τέλειος εκείνος άνθρωπος που θα μας καταλάβει σε απόλυτο βαθμό και θα ικανοποιήσει τις ψυχικές μας ανάγκες με μορφή θεραπευτικής μεθοδολογίας. Γιατί πολύ απλά ο άλλος δεν είναι εκείνο που φανταζόμαστε ή προσδοκούμε. Αλλά είναι απλά ένας άνθρωπος ατελής και αδύναμος με την δική του υπαρξιακή προίκα, αντιφάσεις και συνθέσεις.

π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος, Σχολιασμός περίπτωσης, ‘Ψυχής δρόμοι’, τεύχος 6.

Ψυχής δρόμοι: εκεί που οι ψυχολογικές επιστήμες συναντώνται με την πίστη.

Περιοδικό που κυκλοφορεί κάθε Μάϊο και Νοέμβριο από τις εκδόσεις Αρμός.