Στην 1η απογευματινή ακολουθία της Δ΄ Στάσεως των Χαιρετισμών προς την Υπεραγία Θεοτόκο, που τελέσθηκε στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, την Παρασκευή 28 Μαρτίου μίλησε ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Παναγιώτης Τσιάπρας, στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων «Ευαγγελίστρια 2014».
Ο π. Παναγιώτης στην εμπνευσμένη ομιλία του μετά το πέρας της Ακολουθίας, επικεντρώθηκε στην ιδιαίτερη φράση του ιερού υμνωδού προς την Θεοτόκο, που περιλαμβάνεται στον Ακάθιστο Ύμνο και την αναφέρει ως «Νεφέλη ολόφωτον».
Όπως λοιπόν περιέγραψε, ο υμνωδός σε όλη την έκταση της ακολουθίας, χρησιμοποιεί λέξεις, φράσεις και νοήματα, πολλά εκ των οποίων προέρχονται από την Παλαιά Διαθήκη. Άλλωστε, προεικονίσεις της Παναγίας στην Παλαιά Διαθήκη υπάρχουν πάρα πολλές. Ο π. Παναγιώτης όμως έδωσε έμφαση σε ένα περιστατικό, που αποτέλεσε και την έμπνευση του υμνωδού για να αποδώσει στην Θεοτόκο τον συγκεκριμένο χαρακτηρισμό.
Σύμφωνα λοιπόν με την περιγραφή που μας δίνει η Παλαιά Διαθήκη, ο λαός του Ισραήλ ευρισκόμενος σε αιχμαλωσία υπό την εξουσία των Αιγυπτίων, πονούσε, υπέφερε και ζητούσε την βοήθεια του Θεού. Ο Θεός υποσχέθηκε να τους ελευθερώσει και να τους οδηγήσει στη γη της επαγγελίας. Μέσω του Μωυσή ξεσηκώνει το λαό. Οι Αιγύπτιοι καταδιώκουν τους Ισραηλίτες, οι οποίοι με τρόπο θαυμαστό περνούν την Νεκρά Θάλασσα που άνοιξε στα δύο, για να ξανακλείσει και πάλι μόλις ολοκληρώθηκε το πέρασμα τους και να πνίξει τους διώκτες τους.
Ο Θεός που φροντίζει κάθε λεπτομέρεια της ζωής μας, δεν τους εγκαταλείπει στη συνέχεια. Και για να τους ανακουφίσει από την ζέστη της ερήμου, στέλνει ένα σύννεφο, μία νεφέλη για να τους δροσίσει. Την ημέρα η νεφέλη τους προσφέρει δροσιά και τη νύχτα γίνεται φωτεινή, που τους δείχνει το δρόμο και τους οδηγεί.
«Προκαλεί δέος», ανέφερε ο π. Παναγιώτης και συνέχισε: «Ο υμνωδός παρομοιάζει την Παναγία μας με νεφέλη. Γιατί η Θεοτόκος μας σκεπάζει, μας δροσίζει και μας οδηγεί στο δρόμο της σωτηρίας μας. Μας προφυλάσσει από τα βέλη του πονηρού και μας βοηθάει να αντιμετωπίσουμε τους πειρασμούς. Είναι νεφέλη φωτεινή, γιατί ενώ ο λαός βρισκόταν στο σκότος, Εκείνη με τη ζωή Της έφερε το Φως στον κόσμο. Και με τις πρεσβείες Της δέεται για τη σωτηρία όλων μας. Η Παναγία μας είναι ο πρεσβευτής όλων των ανθρώπων.»
Ο π. Παναγιώτης ακολούθως περιέγραψε ως πνευματική έρημο τη ζωή μας, όταν είναι αποκομμένη και απομακρυσμένη από τον Χριστό. Όταν λοιπόν εκτρεπόμαστε από το δρόμο Του, τότε χρησιμοποιεί και αξιοποιεί θλίψεις και δοκιμασίες για να μας καθαρίσει από την αμαρτία και τα πάθη και να μας επαναφέρει.
Σε όλες τις θλίψεις μας η Παναγία έρχεται σε βοήθεια. Κάνοντας μία πιο περιγραφική αναφορά στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει διαχρονικά ο άνθρωπος, αλλά και ιδιαίτερα στις μέρες μας, ο π. Παναγιώτης αναφέρθηκε ιδιαίτερα στις ασθένειες, τις αδικίες, τις απογοητεύσεις, τη φτώχεια, το παραστράτημα του παιδιού που σκίζει την καρδιά της μάνας και βέβαια ο θάνατος.
Τότε, μόνο μία λέξη βγαίνει από τα χείλη όλων. Το όνομα της Παναγίας. Και η επίκληση να μας σώσει, να μας βοηθήσει στη δυσκολία. Και όπως είπε ολοκληρώνοντας:
«Και Εκείνη έρχεται σε βοήθεια, όταν την πιστεύουμε, όταν την χρειαζόμαστε και την επικαλούμαστε όχι μόνο στην θλίψη, αλλά και τη χαρά. Μας ανακουφίζει, μας δροσίζει και μας φέρνει ξανά στο δρόμο του Θεού. Όταν πιστεύουμε στα λόγια του Χριστού, τότε Εκείνη πρεσβεύει για μας. Είναι σκέπη και φρουρός. Γι’ αυτό να είμαστε ευγνώμονες, να την λατρεύουμε και να είμαστε κάτω από την σκέπη Της».
