Οἱ μικροί μαθητές μου, στό μικρό μονοθέσιο σχολεῖο τοῦ ἀκριτικοῦ χωριοῦ πού ὑπηρετῶ, ὁμολογῶ ὅτι μέ αἰφνιδίασαν! "Σήμερα εἶναι 1η Δεκεμβρίου. Εἶναι ἡ παγκόσμια ἡμέρα κατά τοῦ AIDS. Δέ θά μιλήσουμε σήμερα γιά τό AIDS;"
Εἶναι ἀλήθεια ὅτι δέν εἶχα σκοπό ν’ ἀναπτύξω στούς μικρούς μαθητές μου ἕνα τέτοιο θέμα. Τό θεωροῦσα δύσκολο, ἴσως καί ἐπικίνδυνο ν’ ἀναπτύξουμε μέ τόσο μικρά παιδιά, ἕνα τέτοιο, μά πολύ σημαντικό, ἐξάλλου, θέμα!
᾿Αλλά, μέ αἰφνιδίασαν μέ τό ἐρώτημά τους! Βρέθηκα γιά μιά στιγμή σέ ἀμηχανία! Σκέφτηκα τότε νά ἀντιστρέψω τό "πρόωρο" φαινομενικά ἐρώτημά τους καί νά ρωτήσω ἐγώ αὐτούς, νά μοῦ ποῦν ὅ,τι ξέρουν γιά τό AIDS. Δέχτηκαν μετά χαρᾶς τήν πρόσκλησή μου κι ἄρχισε ἕνας πολύ ἁπλός, μά πιστεύω καί καλός, χρήσιμος διάλογος...
Τό AIDS εἶναι μιά θανατηφόρα ἀρρώστεια, εἶπε ἀρχίζοντας ἡ Μαριάννα. ῞Οποιος τό παθαίνει, πεθαίνει! Εἶναι μεταδοτικό. Μπορεῖ νά κολλήσει κάποιος ὅταν ἔχει σεξουαλικές ἐπαφές μέ πολλά πρόσωπα. Καί μέ τή μετάγγιση μολυσμένου αἵματος, ἐπίσης.
Δέν πρέπει να χρησιμοποιοῦμε σύριγγες πού ἔχουν χρησιμοποιηθεῖ ἀπό ἄλλους. Ξέρω ὅτι δέν κολλάει μέ τό σάλιο καί τή χειραψία. Κολλάει μέ τή σεξουαλική ἐπαφή, ἄν ἔχει μολυνθεῖ ὁ σύντροφός σου. ῎Αν ἀκουμπήσει μιά πληγή σου μέ τό αἷμα του, ἕνας φορέας τοῦ ΑΙἲὣ καί μέ ἄλλους τρόπους. Πρέπει νά παίρνουμε τίς κατάλληλες προφυλάξεις, ἀλλά νά συμπαραστεκόμαστε κιόλας στούς ἀρρώστους μέ ΑΙἲὣ, γιατί ξέρουμε ὅτι σέ λίγο καιρό θά πεθάνουν καί πρέπει νά χαροῦν τό λίγο διάστημα πού τούς ἀπομένει νά ζήσουν ἀκόμη, συμπλήρωσε ἡ Θεοδοσία.
῾Ο μικρός Μιχαλάκης εἶπε ὅτι εἶναι ἕνα κακό πράγμα. ῎Αν κολλήσει ἕνας ἄντρας καί μιά γυναίκα καί κάνουν ἕνα παιδί, θ’ ἀρρωστήσει κι αὐτό καί θά πεθάνει, συμπλήρωσε ἡ ᾿Ελευθερία.
Νά μήν πηγαίνουν οἱ ἄντρες μέ ἄλλες γυναῖκες, γιατί μπορεῖ νά κολλήσουν AIDS κι ἐκεῖνοι καί οἱ γυναῖκες τους καί τά παιδιά τους, τόνισε ἡ μικρή Μαρίνα. Κι οἱ γυναῖκες νά μήν πηγαίνουν μέ ἄλλους ἄντρες, συμφώνησε κι ὁ Σπύρος. ῞Οταν πάει κάποιος νά δώσει αἷμα, πρέπει νά τό ἐξετάσουν καλά, γιατί μπορεῖ νά ἔχει ΑΙἲὣ, καί νά μολυνθεῖ καί ἕνας ἄλλος, χωρίς νά φταίει, μᾶς εἶπε ὁ Μανώλης.
Θέλησα μετά νά κάνουμε κάποιες προεκτάσεις καί τούς ρώτησα· "῎Αν στό σχολεῖο μας εἴχαμε ἕνα παιδί μέ AIDS, ποιά θά ἦταν ἡ συμπεριφορά σας ἀπέναντί του";
Φυσιολογική. Θά τοῦ μιλούσαμε ὅπως στά ἄλλα παιδιά, θά κάναμε παρέα μαζί του. Θά εἶχα τό φόβο νά μήν κολλήσω, ἀλλά θά πρόσεχα κιόλας. Θά ἔπαιρνα κατάλληλες προφυλάξεις. Θά ἔπαιζα μαζί του, ἄν ἦταν μόνος. Θά τοῦ συμπαραστεκόμαστε! Θά μοίραζα τό φαγητό μου μαζί του. Θά τό βοηθοῦσα στά μαθήματα. Θά ζωγραφίζαμε μαζί. Θά πηγαίναμε μαζί βόλτες. Θά τό φώναζα νά ἐρχόμαστε μαζί στό Σχολεῖο, σάν νά μήν εἶχε αὐτή τήν ἀρρώστεια. Καί θά τό πρόσεχα. Αὐτές ἦταν οἱ ἀπαντήσεις τους.
"Κι ἄν, «συνέχισα νά τούς κεντρίζω», οἱ γονεῖς σας ἤθελαν νά φύγει αὐτό τό παιδί ἀπό τό σχολεῖο μας";
Θά ἀντιδροῦσα! Εἶναι κι αὐτό ἕνα παιδί, σάν κι ἐμᾶς! Μπορεῖ νά εἶναι ἄρρωστο, ἀλλά πρέπει νά τοῦ κάνουμε παρέα. Θά διαφωνοῦσα μαζί τους. Θά τούς ἔλεγα νά τό σκεφτοῦν καλύτερα. ῎Αν ἤμουν ἐγώ στή δική του τή θέση, τί θά ἤθελαν ἐκεῖνοι νά κάνουν οἱ ἄλλοι γονεῖς;
«῎Αν βλέπατε ἕνα παιδί ἤ ἕναν νέο μέ AIDS, τί θά τοῦ λέγατε;»
῾Υπομονή! Νά κάνει ὑπομονή γιά νά ἀντέξει τούς πόνους πού θά ’ρθουν! Θά τοῦ λέγαμε διάφορα λόγια νά ἀπαλύνουμε τόν πόνο του. Θά τόν βοηθούσαμε σέ ὅ,τι χρειαζόταν. Θά τοῦ ’λεγα ὅ,τι μάθαινα στό Σχολεῖο κι ἄλλα λόγια γιά νά ξεχάσει τήν ἀρρώστεια του καί νά μή νιώθει μόνος, εἶπαν τά παιδιά. Νά μήν πανικοβάλλεται, γιατί μπορεῖ νά γίνει καί κάποιο θαῦμα καί νά σωθεῖ, συμπλήρωσε ἡ ᾿Ελευθερία. Καί νά προσεύχεται στό Θεό, εἶπε κι ὁ Μανωλάκης. Νά τό ξεχάσει καί νά μήν κλαίει, πρότεινε ὁ Μιχαλάκης.
Κι ἐγώ θά πρότεινα στούς νέους νά μήν ἔχουν ἐρωτικές σχέσεις, νά μήν παίρνουν ναρκωτικά, νά μήν πηγαίνουν μέ ἄλλους συντρόφους, ἐκτός ἀπό τό σύζυγό τους, εἶπε ἡ Θεοδοσία καί ὁ Σπύρος. Κι οἱ νοσοκόμες νά προσέχουν πάρα πολύ τίς σύριγγες ὅταν παίρνουν ἤ δίνουν αἷμα, τόνισε ὁ Μιχαλάκης καί ἡ Μαρίνα. Νά μήν πουλᾶνε ναρκωτικά, εἶπε ὁ μικρός Θανάσης.
᾿Εγώ θέλω νά διαβάσω πολύ καλά, νά γίνω κι ἐγώ ἐπιστήμονας καί νά βρῶ τό φάρμακο τοῦ AIDS,εἶπε ἡ Μαριάννα. Κι ἐγώ λέω νά προσευχηθοῦμε γι’ αὐτούς, ἡ Πόπη.
Τούς ἔδειξα στή συνέχεια μιά φωτογραφία ἑνός νέου μέ τίς πληγές τῆς ἀρρώστειας. Μοῦ εἶπαν τί αἰσθάνονται.
Αἰσθάνομαι χάλια! Φρίκη! Βλέπω αὐτά τά περίεργα σπυριά πού μοιάζουν σάν ἐγκαύματα πάνω στό σῶμα του. Νομίζω πώς βρίσκεται σέ πολύ δύσκολη θέση. Λυπᾶμαι πολύ, γιατί μπορεῖ νά πεθάνει! Νομίζω σάν νά εἶμαι ἐγώ αὐτός! Θέλω νά γίνει ἕνα θαῦμα καί νά σωθεῖ! Μακάρι κανείς νά μήν ξαναγίνει ἔτσι!
᾿Εκεῖ τέλειωσε τό μάθημα! Τό μάθημα τῶν παιδιῶν. Δέν ξέρω τά δικά σας συμπεράσματα. Σκέφτομαι μονάχα, ὅτι ἔχουμε χρέος ὁ καθένας μας νά μιλήσει στά παιδιά του, ὅταν εἶναι ἀκόμη νωρίς. Νά ἐνημερωθεῖ πρῶτα ὁ ἴδιος καλά, γιά νά μπορέσει μετά νά ἐνημερώσει καί τούς ἄλλους καλά. Νά τούς δείξει ἀπό νωρίς τούς δρόμους. Τῆς καλῆς διαπροσωπικῆς σχέσης. Τῆς ζωῆς μέ νόημα! Μέ χρῶμα! Μέ οὐσία! Τῆς ἑλληνορθόδοξης ἐκκλησιαστικῆς μας ζωῆς καί τῆς παράδοσης, πού ὅπως δείχνουν καθημερινά τά γεγονότα, εἶναι τό καλύτερο φάρμακο γιά τήν ἀντιμετώπιση τοῦ AIDS. Μά καί ἡ καλύτερη προφύλαξη καί ἡ καλύτερη πρόληψη, ἀπό τή μάστιγα τοῦ αἰώνα πού φεύγει!
Τά παιδιά μας ἔχασαν τό νόημα τῆς ζωῆς! ῎Εχασαν τόν προσανατολισμό τους! ῎Εχασαν κι ἐμᾶς! Μέ τίς δουλειές μας, μέ τίς φροντίδες μας, τίς ἀτέλειωτες ἀπασχολήσεις μας! ῎Εχουμε κι ἐμεῖς ὅλοι τήν τεράστια εὐθύνη μας!
Μακάρι νά βρεθεῖ γρήγορα τό φάρμακο γιά τό AIDS. Μά πιό γρήγορα ν’ ἀποφασίσουν οἱ νέοι μας καί τά παιδιά μας νά πάρουν τό φάρμακο πού ἀπό αἰῶνες ὑπάρχει καί προσφέρεται δωρεάν. Τό μόνο πού μπορεῖ νά δώσει τή χαρά, τήν ἐσωτερική εἰρήνη, τό νόημα τῆς ζωῆς, τήν ἕνωση τοῦ ἀνθρώπου μέ τό Θεό!
Γιατί μέσα στήν ᾿Εκκλησία τό κάθε σῶμα πού πάσχει ἀπό ὁποιαδήποτε ἀσθένεια, μπορεῖ -μέ τή Θεία Κοινωνία- νά θεραπευτεῖ! Νά γίνει ναός τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος καί μέλος τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ!
Γιατί μέσα στήν ᾿Εκκλησία βρίσκει καθένας πληγωμένος στοργή, ἀγάπη, κατανόηση! Γιατί ἡ ᾿Εκκλησία μας ἔχει καί μεταδίδει τή Ζωή! Τήν ἀληθινή Ζωή! Πού μπορεῖ καί τό θάνατο νά νικήσει!Εἶναι ἀλήθεια ὅτι δέν εἶχα σκοπό ν’ ἀναπτύξω στούς μικρούς μαθητές μου ἕνα τέτοιο θέμα. Τό θεωροῦσα δύσκολο, ἴσως καί ἐπικίνδυνο ν’ ἀναπτύξουμε μέ τόσο μικρά παιδιά, ἕνα τέτοιο, μά πολύ σημαντικό, ἐξάλλου, θέμα!
᾿Αλλά, μέ αἰφνιδίασαν μέ τό ἐρώτημά τους! Βρέθηκα γιά μιά στιγμή σέ ἀμηχανία! Σκέφτηκα τότε νά ἀντιστρέψω τό "πρόωρο" φαινομενικά ἐρώτημά τους καί νά ρωτήσω ἐγώ αὐτούς, νά μοῦ ποῦν ὅ,τι ξέρουν γιά τό AIDS. Δέχτηκαν μετά χαρᾶς τήν πρόσκλησή μου κι ἄρχισε ἕνας πολύ ἁπλός, μά πιστεύω καί καλός, χρήσιμος διάλογος...
Τό AIDS εἶναι μιά θανατηφόρα ἀρρώστεια, εἶπε ἀρχίζοντας ἡ Μαριάννα. ῞Οποιος τό παθαίνει, πεθαίνει! Εἶναι μεταδοτικό. Μπορεῖ νά κολλήσει κάποιος ὅταν ἔχει σεξουαλικές ἐπαφές μέ πολλά πρόσωπα. Καί μέ τή μετάγγιση μολυσμένου αἵματος, ἐπίσης.
Δέν πρέπει να χρησιμοποιοῦμε σύριγγες πού ἔχουν χρησιμοποιηθεῖ ἀπό ἄλλους. Ξέρω ὅτι δέν κολλάει μέ τό σάλιο καί τή χειραψία. Κολλάει μέ τή σεξουαλική ἐπαφή, ἄν ἔχει μολυνθεῖ ὁ σύντροφός σου. ῎Αν ἀκουμπήσει μιά πληγή σου μέ τό αἷμα του, ἕνας φορέας τοῦ ΑΙἲὣ καί μέ ἄλλους τρόπους. Πρέπει νά παίρνουμε τίς κατάλληλες προφυλάξεις, ἀλλά νά συμπαραστεκόμαστε κιόλας στούς ἀρρώστους μέ ΑΙἲὣ, γιατί ξέρουμε ὅτι σέ λίγο καιρό θά πεθάνουν καί πρέπει νά χαροῦν τό λίγο διάστημα πού τούς ἀπομένει νά ζήσουν ἀκόμη, συμπλήρωσε ἡ Θεοδοσία.
῾Ο μικρός Μιχαλάκης εἶπε ὅτι εἶναι ἕνα κακό πράγμα. ῎Αν κολλήσει ἕνας ἄντρας καί μιά γυναίκα καί κάνουν ἕνα παιδί, θ’ ἀρρωστήσει κι αὐτό καί θά πεθάνει, συμπλήρωσε ἡ ᾿Ελευθερία.
Νά μήν πηγαίνουν οἱ ἄντρες μέ ἄλλες γυναῖκες, γιατί μπορεῖ νά κολλήσουν AIDS κι ἐκεῖνοι καί οἱ γυναῖκες τους καί τά παιδιά τους, τόνισε ἡ μικρή Μαρίνα. Κι οἱ γυναῖκες νά μήν πηγαίνουν μέ ἄλλους ἄντρες, συμφώνησε κι ὁ Σπύρος. ῞Οταν πάει κάποιος νά δώσει αἷμα, πρέπει νά τό ἐξετάσουν καλά, γιατί μπορεῖ νά ἔχει ΑΙἲὣ, καί νά μολυνθεῖ καί ἕνας ἄλλος, χωρίς νά φταίει, μᾶς εἶπε ὁ Μανώλης.
Θέλησα μετά νά κάνουμε κάποιες προεκτάσεις καί τούς ρώτησα· "῎Αν στό σχολεῖο μας εἴχαμε ἕνα παιδί μέ AIDS, ποιά θά ἦταν ἡ συμπεριφορά σας ἀπέναντί του";
Φυσιολογική. Θά τοῦ μιλούσαμε ὅπως στά ἄλλα παιδιά, θά κάναμε παρέα μαζί του. Θά εἶχα τό φόβο νά μήν κολλήσω, ἀλλά θά πρόσεχα κιόλας. Θά ἔπαιρνα κατάλληλες προφυλάξεις. Θά ἔπαιζα μαζί του, ἄν ἦταν μόνος. Θά τοῦ συμπαραστεκόμαστε! Θά μοίραζα τό φαγητό μου μαζί του. Θά τό βοηθοῦσα στά μαθήματα. Θά ζωγραφίζαμε μαζί. Θά πηγαίναμε μαζί βόλτες. Θά τό φώναζα νά ἐρχόμαστε μαζί στό Σχολεῖο, σάν νά μήν εἶχε αὐτή τήν ἀρρώστεια. Καί θά τό πρόσεχα. Αὐτές ἦταν οἱ ἀπαντήσεις τους.
"Κι ἄν, «συνέχισα νά τούς κεντρίζω», οἱ γονεῖς σας ἤθελαν νά φύγει αὐτό τό παιδί ἀπό τό σχολεῖο μας";
Θά ἀντιδροῦσα! Εἶναι κι αὐτό ἕνα παιδί, σάν κι ἐμᾶς! Μπορεῖ νά εἶναι ἄρρωστο, ἀλλά πρέπει νά τοῦ κάνουμε παρέα. Θά διαφωνοῦσα μαζί τους. Θά τούς ἔλεγα νά τό σκεφτοῦν καλύτερα. ῎Αν ἤμουν ἐγώ στή δική του τή θέση, τί θά ἤθελαν ἐκεῖνοι νά κάνουν οἱ ἄλλοι γονεῖς;
«῎Αν βλέπατε ἕνα παιδί ἤ ἕναν νέο μέ AIDS, τί θά τοῦ λέγατε;»
῾Υπομονή! Νά κάνει ὑπομονή γιά νά ἀντέξει τούς πόνους πού θά ’ρθουν! Θά τοῦ λέγαμε διάφορα λόγια νά ἀπαλύνουμε τόν πόνο του. Θά τόν βοηθούσαμε σέ ὅ,τι χρειαζόταν. Θά τοῦ ’λεγα ὅ,τι μάθαινα στό Σχολεῖο κι ἄλλα λόγια γιά νά ξεχάσει τήν ἀρρώστεια του καί νά μή νιώθει μόνος, εἶπαν τά παιδιά. Νά μήν πανικοβάλλεται, γιατί μπορεῖ νά γίνει καί κάποιο θαῦμα καί νά σωθεῖ, συμπλήρωσε ἡ ᾿Ελευθερία. Καί νά προσεύχεται στό Θεό, εἶπε κι ὁ Μανωλάκης. Νά τό ξεχάσει καί νά μήν κλαίει, πρότεινε ὁ Μιχαλάκης.
Κι ἐγώ θά πρότεινα στούς νέους νά μήν ἔχουν ἐρωτικές σχέσεις, νά μήν παίρνουν ναρκωτικά, νά μήν πηγαίνουν μέ ἄλλους συντρόφους, ἐκτός ἀπό τό σύζυγό τους, εἶπε ἡ Θεοδοσία καί ὁ Σπύρος. Κι οἱ νοσοκόμες νά προσέχουν πάρα πολύ τίς σύριγγες ὅταν παίρνουν ἤ δίνουν αἷμα, τόνισε ὁ Μιχαλάκης καί ἡ Μαρίνα. Νά μήν πουλᾶνε ναρκωτικά, εἶπε ὁ μικρός Θανάσης.
᾿Εγώ θέλω νά διαβάσω πολύ καλά, νά γίνω κι ἐγώ ἐπιστήμονας καί νά βρῶ τό φάρμακο τοῦ AIDS,εἶπε ἡ Μαριάννα. Κι ἐγώ λέω νά προσευχηθοῦμε γι’ αὐτούς, ἡ Πόπη.
Τούς ἔδειξα στή συνέχεια μιά φωτογραφία ἑνός νέου μέ τίς πληγές τῆς ἀρρώστειας. Μοῦ εἶπαν τί αἰσθάνονται.
Αἰσθάνομαι χάλια! Φρίκη! Βλέπω αὐτά τά περίεργα σπυριά πού μοιάζουν σάν ἐγκαύματα πάνω στό σῶμα του. Νομίζω πώς βρίσκεται σέ πολύ δύσκολη θέση. Λυπᾶμαι πολύ, γιατί μπορεῖ νά πεθάνει! Νομίζω σάν νά εἶμαι ἐγώ αὐτός! Θέλω νά γίνει ἕνα θαῦμα καί νά σωθεῖ! Μακάρι κανείς νά μήν ξαναγίνει ἔτσι!
᾿Εκεῖ τέλειωσε τό μάθημα! Τό μάθημα τῶν παιδιῶν. Δέν ξέρω τά δικά σας συμπεράσματα. Σκέφτομαι μονάχα, ὅτι ἔχουμε χρέος ὁ καθένας μας νά μιλήσει στά παιδιά του, ὅταν εἶναι ἀκόμη νωρίς. Νά ἐνημερωθεῖ πρῶτα ὁ ἴδιος καλά, γιά νά μπορέσει μετά νά ἐνημερώσει καί τούς ἄλλους καλά. Νά τούς δείξει ἀπό νωρίς τούς δρόμους. Τῆς καλῆς διαπροσωπικῆς σχέσης. Τῆς ζωῆς μέ νόημα! Μέ χρῶμα! Μέ οὐσία! Τῆς ἑλληνορθόδοξης ἐκκλησιαστικῆς μας ζωῆς καί τῆς παράδοσης, πού ὅπως δείχνουν καθημερινά τά γεγονότα, εἶναι τό καλύτερο φάρμακο γιά τήν ἀντιμετώπιση τοῦ AIDS. Μά καί ἡ καλύτερη προφύλαξη καί ἡ καλύτερη πρόληψη, ἀπό τή μάστιγα τοῦ αἰώνα πού φεύγει!
Τά παιδιά μας ἔχασαν τό νόημα τῆς ζωῆς! ῎Εχασαν τόν προσανατολισμό τους! ῎Εχασαν κι ἐμᾶς! Μέ τίς δουλειές μας, μέ τίς φροντίδες μας, τίς ἀτέλειωτες ἀπασχολήσεις μας! ῎Εχουμε κι ἐμεῖς ὅλοι τήν τεράστια εὐθύνη μας!
Μακάρι νά βρεθεῖ γρήγορα τό φάρμακο γιά τό AIDS. Μά πιό γρήγορα ν’ ἀποφασίσουν οἱ νέοι μας καί τά παιδιά μας νά πάρουν τό φάρμακο πού ἀπό αἰῶνες ὑπάρχει καί προσφέρεται δωρεάν. Τό μόνο πού μπορεῖ νά δώσει τή χαρά, τήν ἐσωτερική εἰρήνη, τό νόημα τῆς ζωῆς, τήν ἕνωση τοῦ ἀνθρώπου μέ τό Θεό!
Γιατί μέσα στήν ᾿Εκκλησία τό κάθε σῶμα πού πάσχει ἀπό ὁποιαδήποτε ἀσθένεια, μπορεῖ -μέ τή Θεία Κοινωνία- νά θεραπευτεῖ! Νά γίνει ναός τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος καί μέλος τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ!
Από το βιβλίο «ΣΧΟΛΙΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣ»! του Αρχιμανδρίτου Καλλινίκου Μαυρολέοντος.
Κυκλοφορείται από τις εκδόσεις «ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ» (τηλ.: 210 9310605).
