Ἀρχή ἑνός νέου ἔτους. Οἱ λευκές σελίδες τοῦ ἡμερολογίου τῆς νέας χρονιᾶς ἄρχισαν ἤδη νά καταγράφουν, ἐδῶ καί λίγες ὧρες, τό ὑλικό, πού θά οἰκοδομήσει τήν ἱστορία αὐτοῦ τοῦ ἐνιαυτοῦ.
Ἡ ἀρχή ἔγινε, ἡ ἱστορία ὅμως, πού θά περιγράφουν οἱ σελίδες τοῦ βιβλίου θά ἐξαρτηθεῖ ἀπό τή θέση, πού θά πάρουν οἱ πρωταγωνιστές τῆς ζωῆς, πού εἴμαστε ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι, τά μοναδικά ἔλλογα πλάσματα ἐπί τῆς γῆς.
Εἴμαστε δέ τά μοναδικά ἔλλογα πλάσματα, πού ζοῦν σ’αὐτή τή γωνιά τοῦ σύμπαντος, ἐπειδή ὁ «Ποιητής οὐρανοῦ καί γῆς» μᾶς τίμησε, δημιουργώντας μας, κατ’ εἰκόνα καί καθ’ ὁμοίωσίν Του.
Αὐτό σημαίνει, πώς ἄν ὁ ἄνθρωπος λειτουργήσει σύμφωνα μέ τά μέτρα τῶν δυνατοτήτων, πού τοῦ χορηγήθηκαν, θά «ἐργάζεται καί θά φυλάσσει» τήν γῆ θεϊκῶς, καί θά τήν κάνει ἀπό τώρα, μιά πρόγευση τοῦ Παραδείσου, ἄλλως θά τήν κάνει μιά πρόγευση τῆς ἀβύσσου.
Ἡ ἱστορία τῆς νέας χρονιᾶς θα γραφτεῖ ἀπό μᾶς, καί ἐάν δεχτοῦμε στή ζωή μας, «Τόν ἀρρήτῳ σοφίᾳ συστησάμενον τά πάντα Θεόν Λόγον» (Τροπάριον η’ ᾠδῆς ἑορτῆς), θά ζοῦμε καθημερινά μέσα στόν Χριστό, «τῷ πλουσίως διανέμοντι τῷ κόσμῳ, τό μέγα ἔλεος»(Τροπάριον Αἴνων ἑορτῆς) .
Ὁ Κυρίαρχος ὅλης τῆς δημιουργίας, δέν εἶναι ὁ χρόνος, ἀλλά ὁ Χριστός. Γράφει πολύ ὄμορφα ὁ οὐρανοφάντωρ Μέγας Βασίλειος: «Μήπως ὁ χρόνος δέν εἶναι κάτι, τοῦ ὁποίου τό μέν παρελθόν ἐξηφανίσθη, τό μέλλον του ἀκόμη δέν ἐνεφανίσθη, τό δέ παρόν πρίν καλά-καλά γίνει ἀντιληπτό, διαφεύγει ἀμέσως ἀπό τά χέρια τῆς αἰσθήσεως ;» (ΕΠΕ 4,39).
«Ἐν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεός τόν οὐρανόν καί τήν γῆν» (Γεν. 1,1). Ἡ κάθε ἀρχή ὑπάρχει
«οὔτε τυχαίως, οὔτε ματαίως, ἀλλά γιά νά ὑπηρετήσει ἕνα σκοπό ὠφέλιμο» (Μεγ. Βασιλείου, ΕΠΕ 4,43). Αὐτό τό ἔτος, πού ἄρχισε, καί ὁ χρόνος, πού θά διαβοῦμε,
μᾶς χορηγοῦνται, κατά τόν Μέγα Βασίλειο: ὡς «σχολεῖο ψυχῶν λογικῶν καί ἐκπαιδευτήριο θεογνωσίας» (ΕΠΕ 4,43).
Ὁ Θεός «διά τῶν ὁρατῶν καί τῶν αἰσθητῶν, χειραγωγεῖ τό νοῦ πρός τή θεωρία τῶν ἀοράτων» (Μεγ. Βασιλείου, ΕΠΕ 4,43). Τό ἀναφέρει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος:
«Τά ἀόρατα αὐτοῦ ἀπό κτίσεως κόσμου, τοῖς ποιήμασι νοούμενα καθορᾶται» (Ρωμ. 1,20).
Αὐτό σημαίνει πρακτικά, πώς ὁ χρόνος πού μᾶς παρέχεται, ἀποτελεῖ δωρεά, προκειμένου νά ζήσουμε τά ὁρατά καί τά αἰσθητά, καί εἶναι μιά εὐκαιρία, γιά νά στραφεῖ ὁ νοῦς μας, πρός τή θεωρία τῶν θείων.
Σημειώνει ὁ ἐκ Καισαρείας Θεοφόρος Πατήρ: «Ὅπως ἡ ἀρχή τῆς ὁδοῦ, δέν εἶναι ἀκόμη ὁδός
καί ἡ ἀρχή τῆς οἰκίας, δέν εἶναι ἀκόμη οἰκία, ἔτσι καί ἡ ἀρχή τοῦ χρόνου, δέν εἶναι ἀκόμη χρόνος» (Μεγ. Βασιλείου, ΕΠΕ 4,43).
Ἡ εὐκαιρία εἶναι μοναδική, λειτουργῆστε τήν ἀρχή τοῦ ἔτους θεϊκῶς, μέ βαθιά ἐμπιστοσύνη στόν Ἄχρονο Κυρίαρχο τοῦ σύμπαντος καί τοῦ χρόνου, τοιούτως ὥστε, ἡ διάρκειά του νά ἀναδειχθεῖ ἀληθῶς ἔτος Κυρίου.
Οἰ εὐκαιρίες πού μᾶς δίνονται, μέσα σέ μιά παρόμοια νέα ἀρχή
εἶναι πολυμερεῖς:
• Μποροῦμε νά ἀρχίσουμε μέ τή βασική ἀρετή τῆς πλήρους ἐμπιστοσύνης στό Θεό.
«Ἀρχή σοφίας φόβος Κυρίου» (Παροιμ.1,7).
• Ὑπάρχει, ἐάν θέλετε, ἡ ἐναρκτήρια δυνατότης τῆς ἐφαρμογῆς τοῦ δρόμου τῆς δικαιοσύνης.
«Ἀρχή ὁδοῦ ἀγαθῆς, τό ποιεῖν τά δίκαια» (Παροιμ. 16,7).
• Ἴσως κάποιος ἐπιθυμήσει, νά μελετήσει καί νά μιμηθεῖ τά ἀξιώματα, πού ἔθεσε ὁ Δημιουργός στήν ἀρχή τῆς δημιουργίας,
«Ἐν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεός».
«Ὡς ἀγαθός τό χρήσιμον, ὡς σοφός τό κάλλιστον, ὡς δυνατός τό μέγιστον» (Μεγ. Βασιλείου, ΕΠΕ 4,46).
Κανείς δέν δύναται νά ἀρχίσει κάτι χρήσιμο, κάτι πολύ ὡραῖο, κάτι πολύ μεγάλο, ἄν δέν καταλήγουν στόν Χριστό καί δέν δοξολογοῦν Ἐκεῖνον.
Μιά νέα χρονιά ἀρχίζει.
Μήν ἀφήσετε τόν χρόνο νά ῥέει χωρίς τόν Κυρίαρχο τοῦ χρόνου, τόν Χριστό.
Χωρίς Ἐκεῖνον, ὁ χρόνος μας εἶναι, μιά χαμένη περιπλάνηση ἑνός βιολογικοῦ ὀργανισμοῦ,
πού τό μόνο, πού τόν συνδέει μέ τή γῆ, εἶναι ὁ νόμος τῆς βαρύτητας, ἐνῷ τίποτε δέν τόν ἑνώνει μέ τόν οὐρανό.
Κάνετε ἀρχή, ἀπό ὅπου θέλετε, ἀπό τήν ἐμπιστοσύνη στό Θεό;
Ἀπό τήν δικαιοσύνη;
Ἀπό τό χρήσιμο;
Ἀπό τό ὡραῖο;
Ἀπό τό μέγιστο;
Ὅλες οἱ δυνατότητες εἶναι ἀνοικτές.
Ἄν ὅμως τά καθημερινά προβλήματα τῆς ζωῆς σας, σᾶς ἔχουν κουράσει, ἄν εἶστε ἕτοιμοι νά κλειστεῖτε στόν ἑαυτό σας, ἄν βρίσκεστε στά πρόθυρα μιᾶς ψυχολογικῆς καταρρεύσεως, καί ἄν ὁδηγεῖστε ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς, σέ ἀπόγνωση καί ἀπελπισία, καί δέν δύνασθε οὔτε στόν Χριστό νά στραφεῖτε καί νά τόν δεῖτε κατάματα, τότε, τήν ὥρα αὐτή τῆς μεγάλης κρίσεως,
ὁ Μέγας Βασίλειος προτείνει, ( ΕΠΕ 4,367) νά κάνουμε μιά νέα ἀρχή ἀπό κάτι ἀπρόσμενο.
Μᾶς προτείνει τόν βιβλικό στίχο:
« Ἐθαυμαστώθη ἡ γνῶσίς σου ἐξ’ ἐμοῦ»( Ψαλμ 138,6), πού σημαίνει:
«Παρατήρησα τόν ἑαυτό μου καί διδάχτηκα καλῶς τήν ὑπερβολή τῆς σοφίας Σου».
Τήν ὥρα, δηλαδή, τῆς δαιμονικῆς ἐσωστρέφειας, ὅπου μόνο τόν ἑαυτό μου βλέπω, εἶναι δυνατόν νά τεθοῦν τά θεμέλια, γιά μιά νέα ἀρχή, ἄν διακρίνω τήν σοφία, μέ τήν ὁποία μέ ἔπλασε ὁ Θεός καί καταλάβω, πώς εἶμαι εἰκόνα Του.
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, στό βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως, ὁ χρόνος τῆς ζωῆς μας φανερώνεται, «ὡς εὐκαιρία μετανοίας» (Ἀποκ. 2,21).
Ἀξιοποιήσατέ την, ἀκολουθοῦντες τόν τρόπο, πού προτείνει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «Γρηγορεῖτε, στήκετε ἐν τῇ πίστει, ἀνδρίζεσθε, κραταιοῦσθε, πάντα ὑμῶν ἐν ἀγάπῃ γινέσθω» «Ἀγρυπνεῖτε, μείνετε στέρεοι στήν πίστη, νά εἶστε γενναῖοι καί δυνατοί, ὅλες τίς πράξεις σας, νά τίς κάνετε μέ ἀγάπη» ( Α’ Κορ. 16,13).
Εὔχομαι τό παρόν ἔτος, τόν εὐλογημένον αὐτόν δρόμο νά ἀκολουθήσετε, καί ὁ χρόνος σας θά γίνει, γιά σᾶς καί τίς οἰκογένειές σας, σωτήριον ἔτος Χριστοῦ.
Ὁ Ἐπίσκοπός Σας καί Ποιμενάρχης Σας.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
Ἡ ἀρχή ἔγινε, ἡ ἱστορία ὅμως, πού θά περιγράφουν οἱ σελίδες τοῦ βιβλίου θά ἐξαρτηθεῖ ἀπό τή θέση, πού θά πάρουν οἱ πρωταγωνιστές τῆς ζωῆς, πού εἴμαστε ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι, τά μοναδικά ἔλλογα πλάσματα ἐπί τῆς γῆς.
Εἴμαστε δέ τά μοναδικά ἔλλογα πλάσματα, πού ζοῦν σ’αὐτή τή γωνιά τοῦ σύμπαντος, ἐπειδή ὁ «Ποιητής οὐρανοῦ καί γῆς» μᾶς τίμησε, δημιουργώντας μας, κατ’ εἰκόνα καί καθ’ ὁμοίωσίν Του.
Αὐτό σημαίνει, πώς ἄν ὁ ἄνθρωπος λειτουργήσει σύμφωνα μέ τά μέτρα τῶν δυνατοτήτων, πού τοῦ χορηγήθηκαν, θά «ἐργάζεται καί θά φυλάσσει» τήν γῆ θεϊκῶς, καί θά τήν κάνει ἀπό τώρα, μιά πρόγευση τοῦ Παραδείσου, ἄλλως θά τήν κάνει μιά πρόγευση τῆς ἀβύσσου.
Ἡ ἱστορία τῆς νέας χρονιᾶς θα γραφτεῖ ἀπό μᾶς, καί ἐάν δεχτοῦμε στή ζωή μας, «Τόν ἀρρήτῳ σοφίᾳ συστησάμενον τά πάντα Θεόν Λόγον» (Τροπάριον η’ ᾠδῆς ἑορτῆς), θά ζοῦμε καθημερινά μέσα στόν Χριστό, «τῷ πλουσίως διανέμοντι τῷ κόσμῳ, τό μέγα ἔλεος»(Τροπάριον Αἴνων ἑορτῆς) .
Ὁ Κυρίαρχος ὅλης τῆς δημιουργίας, δέν εἶναι ὁ χρόνος, ἀλλά ὁ Χριστός. Γράφει πολύ ὄμορφα ὁ οὐρανοφάντωρ Μέγας Βασίλειος: «Μήπως ὁ χρόνος δέν εἶναι κάτι, τοῦ ὁποίου τό μέν παρελθόν ἐξηφανίσθη, τό μέλλον του ἀκόμη δέν ἐνεφανίσθη, τό δέ παρόν πρίν καλά-καλά γίνει ἀντιληπτό, διαφεύγει ἀμέσως ἀπό τά χέρια τῆς αἰσθήσεως ;» (ΕΠΕ 4,39).
«Ἐν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεός τόν οὐρανόν καί τήν γῆν» (Γεν. 1,1). Ἡ κάθε ἀρχή ὑπάρχει
«οὔτε τυχαίως, οὔτε ματαίως, ἀλλά γιά νά ὑπηρετήσει ἕνα σκοπό ὠφέλιμο» (Μεγ. Βασιλείου, ΕΠΕ 4,43). Αὐτό τό ἔτος, πού ἄρχισε, καί ὁ χρόνος, πού θά διαβοῦμε,
μᾶς χορηγοῦνται, κατά τόν Μέγα Βασίλειο: ὡς «σχολεῖο ψυχῶν λογικῶν καί ἐκπαιδευτήριο θεογνωσίας» (ΕΠΕ 4,43).
Ὁ Θεός «διά τῶν ὁρατῶν καί τῶν αἰσθητῶν, χειραγωγεῖ τό νοῦ πρός τή θεωρία τῶν ἀοράτων» (Μεγ. Βασιλείου, ΕΠΕ 4,43). Τό ἀναφέρει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος:
«Τά ἀόρατα αὐτοῦ ἀπό κτίσεως κόσμου, τοῖς ποιήμασι νοούμενα καθορᾶται» (Ρωμ. 1,20).
Αὐτό σημαίνει πρακτικά, πώς ὁ χρόνος πού μᾶς παρέχεται, ἀποτελεῖ δωρεά, προκειμένου νά ζήσουμε τά ὁρατά καί τά αἰσθητά, καί εἶναι μιά εὐκαιρία, γιά νά στραφεῖ ὁ νοῦς μας, πρός τή θεωρία τῶν θείων.
Σημειώνει ὁ ἐκ Καισαρείας Θεοφόρος Πατήρ: «Ὅπως ἡ ἀρχή τῆς ὁδοῦ, δέν εἶναι ἀκόμη ὁδός
καί ἡ ἀρχή τῆς οἰκίας, δέν εἶναι ἀκόμη οἰκία, ἔτσι καί ἡ ἀρχή τοῦ χρόνου, δέν εἶναι ἀκόμη χρόνος» (Μεγ. Βασιλείου, ΕΠΕ 4,43).
Ἡ εὐκαιρία εἶναι μοναδική, λειτουργῆστε τήν ἀρχή τοῦ ἔτους θεϊκῶς, μέ βαθιά ἐμπιστοσύνη στόν Ἄχρονο Κυρίαρχο τοῦ σύμπαντος καί τοῦ χρόνου, τοιούτως ὥστε, ἡ διάρκειά του νά ἀναδειχθεῖ ἀληθῶς ἔτος Κυρίου.
Οἰ εὐκαιρίες πού μᾶς δίνονται, μέσα σέ μιά παρόμοια νέα ἀρχή
εἶναι πολυμερεῖς:
• Μποροῦμε νά ἀρχίσουμε μέ τή βασική ἀρετή τῆς πλήρους ἐμπιστοσύνης στό Θεό.
«Ἀρχή σοφίας φόβος Κυρίου» (Παροιμ.1,7).
• Ὑπάρχει, ἐάν θέλετε, ἡ ἐναρκτήρια δυνατότης τῆς ἐφαρμογῆς τοῦ δρόμου τῆς δικαιοσύνης.
«Ἀρχή ὁδοῦ ἀγαθῆς, τό ποιεῖν τά δίκαια» (Παροιμ. 16,7).
• Ἴσως κάποιος ἐπιθυμήσει, νά μελετήσει καί νά μιμηθεῖ τά ἀξιώματα, πού ἔθεσε ὁ Δημιουργός στήν ἀρχή τῆς δημιουργίας,
«Ἐν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεός».
«Ὡς ἀγαθός τό χρήσιμον, ὡς σοφός τό κάλλιστον, ὡς δυνατός τό μέγιστον» (Μεγ. Βασιλείου, ΕΠΕ 4,46).
Κανείς δέν δύναται νά ἀρχίσει κάτι χρήσιμο, κάτι πολύ ὡραῖο, κάτι πολύ μεγάλο, ἄν δέν καταλήγουν στόν Χριστό καί δέν δοξολογοῦν Ἐκεῖνον.
Μιά νέα χρονιά ἀρχίζει.
Μήν ἀφήσετε τόν χρόνο νά ῥέει χωρίς τόν Κυρίαρχο τοῦ χρόνου, τόν Χριστό.
Χωρίς Ἐκεῖνον, ὁ χρόνος μας εἶναι, μιά χαμένη περιπλάνηση ἑνός βιολογικοῦ ὀργανισμοῦ,
πού τό μόνο, πού τόν συνδέει μέ τή γῆ, εἶναι ὁ νόμος τῆς βαρύτητας, ἐνῷ τίποτε δέν τόν ἑνώνει μέ τόν οὐρανό.
Κάνετε ἀρχή, ἀπό ὅπου θέλετε, ἀπό τήν ἐμπιστοσύνη στό Θεό;
Ἀπό τήν δικαιοσύνη;
Ἀπό τό χρήσιμο;
Ἀπό τό ὡραῖο;
Ἀπό τό μέγιστο;
Ὅλες οἱ δυνατότητες εἶναι ἀνοικτές.
Ἄν ὅμως τά καθημερινά προβλήματα τῆς ζωῆς σας, σᾶς ἔχουν κουράσει, ἄν εἶστε ἕτοιμοι νά κλειστεῖτε στόν ἑαυτό σας, ἄν βρίσκεστε στά πρόθυρα μιᾶς ψυχολογικῆς καταρρεύσεως, καί ἄν ὁδηγεῖστε ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς, σέ ἀπόγνωση καί ἀπελπισία, καί δέν δύνασθε οὔτε στόν Χριστό νά στραφεῖτε καί νά τόν δεῖτε κατάματα, τότε, τήν ὥρα αὐτή τῆς μεγάλης κρίσεως,
ὁ Μέγας Βασίλειος προτείνει, ( ΕΠΕ 4,367) νά κάνουμε μιά νέα ἀρχή ἀπό κάτι ἀπρόσμενο.
Μᾶς προτείνει τόν βιβλικό στίχο:
« Ἐθαυμαστώθη ἡ γνῶσίς σου ἐξ’ ἐμοῦ»( Ψαλμ 138,6), πού σημαίνει:
«Παρατήρησα τόν ἑαυτό μου καί διδάχτηκα καλῶς τήν ὑπερβολή τῆς σοφίας Σου».
Τήν ὥρα, δηλαδή, τῆς δαιμονικῆς ἐσωστρέφειας, ὅπου μόνο τόν ἑαυτό μου βλέπω, εἶναι δυνατόν νά τεθοῦν τά θεμέλια, γιά μιά νέα ἀρχή, ἄν διακρίνω τήν σοφία, μέ τήν ὁποία μέ ἔπλασε ὁ Θεός καί καταλάβω, πώς εἶμαι εἰκόνα Του.
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, στό βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως, ὁ χρόνος τῆς ζωῆς μας φανερώνεται, «ὡς εὐκαιρία μετανοίας» (Ἀποκ. 2,21).
Ἀξιοποιήσατέ την, ἀκολουθοῦντες τόν τρόπο, πού προτείνει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «Γρηγορεῖτε, στήκετε ἐν τῇ πίστει, ἀνδρίζεσθε, κραταιοῦσθε, πάντα ὑμῶν ἐν ἀγάπῃ γινέσθω» «Ἀγρυπνεῖτε, μείνετε στέρεοι στήν πίστη, νά εἶστε γενναῖοι καί δυνατοί, ὅλες τίς πράξεις σας, νά τίς κάνετε μέ ἀγάπη» ( Α’ Κορ. 16,13).
Εὔχομαι τό παρόν ἔτος, τόν εὐλογημένον αὐτόν δρόμο νά ἀκολουθήσετε, καί ὁ χρόνος σας θά γίνει, γιά σᾶς καί τίς οἰκογένειές σας, σωτήριον ἔτος Χριστοῦ.
Ὁ Ἐπίσκοπός Σας καί Ποιμενάρχης Σας.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΓΛΥΦΑΔΑΣ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ, ΒΟΥΛΑΣ, ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ και ΒΑΡΗΣ
ΠΑΥΛΟΣ ὁ Α΄
