Ο Σεβασμιώτατος ομίλησε διεξοδικά περί του Ιερού Μυστηρίου της Εξομολογήσεως, επισημαίνοντας τι οφείλει να προσέχει ο εξομολόγος για να καθίσταται ποιμαντικώς επιτυχές, τουλάχιστον κατ’ άνθρωπον, το μυστήριο. Την ενδιαφέρουσα εισήγηση ακολούθησε εποικοδομητικός διάλογος με τους πατέρες ν’ αναφέρουν τις μέχρι τούδε προκύψασες δυσκολίες κατά την άσκηση του ανωτέρω λειτουργήματος, και τον Σεβασμιώτατο να προτείνει λύσεις βασιζόμενος στην Αγία Γραφή και στην πολυετή εξομολογητική του εμπειρία. Τέλος οι πατέρες έψαλλαν την φήμη του Σεβασμιωτάτου, ο οποίος έδωκε στον καθένα, ως ευλογία, από ένα τόμο αγιοπατερικών απανθισμάτων.
