Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012

Μαντινείας κ. Αλέξανδρος: «...εμείς, που πήραμε τη δάδα και συνεχίζουμε την πορεία της ζωής εδώ στην Ελλάδα, να αγωνιστούμε να ομοιάσουμε στους προγόνους μας...»

Ο μήνας Σεπτέμβριος σηματοδοτεί την απαρχή του νέου Σχολικού έτους για την μαθητιώσα νεολαία της χωράς μας στα εκπαιδευτικά ιδρύματα όλων των βαθμίδων και κατηγοριών.
Σε αυτό το νέο δυναμικό ξεκίνημα των παιδιών της Μητροπόλεως μας, τα οποία εγγυώνται και το καλύτερο αύριο της Ελλάδας μας, ήλθε ως συμπαραστάτης ο Σεβ. Μητροπολίτης Μαντινείας και Κυνουρίας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ.

Την Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012 τέλεσε την Ακολουθία του Αγιασμού στο 1ο Γυμνάσιο και Λύκειο Τριπόλεως, ευλογώντας την μαθητιώσα νεολαία, τους διδάσκοντες, τους γονείς, κηδεμόνες και όλους τους παρευρισκόμενους και συντελούντες στην άριστη επίδοση των παιδιών μας.

Απευθυνόμενος προς τα παιδιά, ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε καλή πρόοδο «κατά Θεόν» και τα παρότρυνε να αγωνιστούν δυναμικά στην αρένα της Γνώσης, ώστε λαμβάνοντάς την, να γίνουν αυτοί που θα εγγυηθούν ένα καλύτερο μέλλον για την πατρίδα μας. Αναφέροντας χαρακτηριστικά:

Αγαπητοί μου κ. καθηγητές και αγαπητά μου παιδιά,

Αυτή την ώρα αισθάνομαι ιδιαίτερη χαρά και η ψυχή μου πλημυρίζει από ευφροσύνη πνευματική, γιατί είμαι μαζί με εσάς, τα παιδιά μας, που είστε η ελπίδα και η απαντοχή μας.

Εσείς, παιδιά μου, ανοίγετε τα φτερά σας τώρα στους ουρανούς της ζωής και είστε εσείς που θα διαδεχθείτε την γενιά τη δική μας σε όλους τους χώρους και σε όλους τους τομείς. Θέλω να συνειδητοποιήσετε ότι αυτή η στιγμή της απαρχής της σχολικής χρονιάς είναι μεγάλη και σημαντική για σάς, ασχέτως αν το πνεύμα της εποχής μας, καθώς και η σύγχυση των πνευμάτων και των πραγμάτων έχει αμβλύνει τα αισθήματα και έχει υποβαθμίσει τις αξίες του Έθνους μας και της ζωής μας.

Αυτό οφείλεται, ξέρεται, στην επίδραση, την οποία δημιουργούν τα διαφορά συνθήματα, που μας μεταφέρουν εκείνοι τους οποίους ευστόχως ο περίφημος Παπαδιαμάντης χαρακτηρίζει ως «εμπόρους των εθνών» και των ιδεών.

Εμείς οι Έλληνες έχουμε μια ιδιαιτερότητα μέσα στον κόσμο ολόκληρο. Όμως, αυτή η ιδιαιτερότητα δεν πρέπει να μένει στην τιμή, τη δόξα και τη σοφία των προγονών μας, αλλά πρέπει εμείς, που πήραμε τη δάδα και συνεχίζουμε την πορεία της ζωής εδώ στην Ελλάδα, να αγωνιστούμε να ομοιάσουμε στους προγόνους μας, να καταρτίσουμε το πνεύμα μας μαζί με την γνώση και τη σοφία εκείνων, αλλά, πρωτίστως, με τα χαρακτηριστικά που είχαν εκείνοι.

Όλ’ αυτά γιατί είμαστε μια ιδιαιτερότητα μέσα στο κόσμο. Κάποιος μεγάλος και διαβασμένος είπε κάποτε ότι οι Έλληνες είμαστε «ανάδελφος λαός», δηλαδή δεν έχουμε αδέλφια ή ξαδέλφια σε άλλους λαούς. Είμαστε μοναδικοί, και γύρω υπάρχουν διάφοροι άλλοι λαοί, οι οποίοι είναι συγγενείς μεταξύ τους, όπως οι λαοί της Δύσης, οι άνθρωποι του Βορρά, οι Φράγγοι, οι Σλάβοι και τόσοι άλλοι λαοί, γενιές ολόκληρες, που έχουν συγγενείς. Εμείς, όμως, σε ολόκληρη την ανθρωπότητα είμαστε μοναδικοί και ξεχωριστοί και επιβληθήκαμε με τη γνώση και τη σοφία των πατέρων μας. Όμως, μας παρέσυραν στις παγίδες, που μας έστησαν, και σήμερα οι Έλληνες είμαστε η χλεύη της κοινωνίας. Σήμερα οι άνθρωποι, που είχαν στα χεριά τους την τύχη του Ελληνικού λαού, μας οδήγησαν στην πτώση και στην κατάπτωση, και όλοι οι άλλοι, που μας βλέπουν, μας βλέπουν άλλοι μεν με οίκτο, άλλοι δε με περιφρόνηση, κι εμείς αγωνιζόμαστε και αναζητούμε ένα ξεροκόμματο βοήθειας απ’ αυτούς που μας κατέστρεψαν, ενώ εμείς είμαστε αυτοί που έχουμε τη γνώση και τη σοφία των πατέρων μας ως μέγιστη κληρονομιά ανυπολόγιστης άξιας.

Θέλω να σας αναφέρω κάτι, παιδιά μου, χωρίς να θέλω να σας κουράσω άλλο: όταν βρέθηκα στο Μόναχο πριν από αρκετά χρόνια, προσεκλήθην από Έλληνες φοιτητές να παρευρεθώ στα έδρανα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Μονάχου, όπως και έπραξα. Όταν ο Καθηγητής, ο οποίος είχε ενημερωθεί για την παρουσία μου, ανέβηκε στην έδρα, απευθυνόμενος στους φοιτητές, είπε ότι είναι πανευτυχής που βρίσκεται μαζί τους ένας Ορθόδοξος Μητροπολίτης από την Ελλάδα και ότι η παρουσία του τον τιμά ιδιαιτέρως. Ζήτησε, όμως, από τους φοιτητές να του επιτρέψουν να διαφοροποιήσει τη θέση του και να τονίσει ότι είναι καιρός να απαλλαγούμε, ως λαοί, από το Ελληνοχριστιανικό σύνδρομο, που μας διακατέχει, εξηγώντας πως, όταν αναζητούμε το παρελθόν στα βάθη των αιώνων και στην προϊστορία, συναντούμε πάντα μπροστά μας τους Έλληνες. Και τί βλέπουμε; Βλέπουμε να είναι μπροστά μας ο Όμηρος, ο Πλάτωνας, ο Αριστοτέλης και τόσοι άλλοι. Κι όταν αργότερα πάμε στη νέα εποχή, που ήταν η στιγμή που δέχτηκε η κοινωνία τον Χριστιανισμό, οι Έλληνες ήταν αυτοί που πήραν τη διδασκαλία του και δημιούργησαν τον Ελληνοχριστιανικό πολιτισμό, μεταδίδοντας αυτόν σε ολόκληρη τη γη. Όπου κι αν αναζητούμε ή ερευνούμε κάτι, βρίσκουμε μπροστά μας έναν Έλληνα· δεν δυνάμεθα να κάνουμε κάτι καινούργιο, γιατί πάντα προηγείται ένας Έλληνας.

Παιδιά μου, αυτά τα λόγια του Καθηγητού και μόνο είναι αρκετά και αποκαλύπτουν το πνεύμα, τις αρνητικές βουλές και τα κακοπροαίρετα σχέδια των άλλων λαών έναντι της Πατρίδος μας.

Σήμερα, με την παγκοσμιοποίηση που μας επιβάλουν, θέλουν να κάνουν μια σούπα όλους τους λαούς και να μας βάλουν όλους στο ίδιο καζάνι. Εμείς τί πρέπει να κάνουμε; Είμαστε μικροί και αδύνατοι. Έχουμε, όμως, «πνεύμα δυνάμεως», έχουμε πίστη δυνατή, γι’ αυτό πρέπει να παλέψουμε μέσα σ’ αυτή τη σούπα, που θα μας ρίξουν, πρέπει να αντισταθούμε και αντιδράσουμε. Έχουμε την υποχρέωση να γίνουμε, εμείς οι Έλληνες, το αλάτι και το πιπέρι, που θα δώσει τη νοστιμιά στη σούπα των πολλών λαών και της παγκοσμιοποιήσεως.

Αυτό, αγαπητά μου παιδιά, θα το πετύχουμε όταν έχουμε αποκτήσει γνώσεις και όταν έχουμε διαπλάσει χαρακτήρα, κι αυτό είναι το έργο το δικό σας. Είστε οι μαθητές του 1ου Μυστριώτειου Γυμνασίου και Λυκείου της Τριπόλεως. Δεν έχετε καμία άλλη αποστολή και καμία άλλη υποχρέωση, παρά μόνο να μελετήσετε και να αποκτήσετε τις γνώσεις των Ελλήνων και να διαμορφώσετε τον χαρακτήρα του Έλληνα Ορθοδόξου Χριστιανού.

Σας ευχαριστώ που με ακούσατε με τόση προσοχή και θέλω να σας διαβεβαιώσω για τη μεγάλη χαρά, που νιώθω μέσα μου, που είμαι αυτή τη στιγμή μαζί σας.

Θέλω να μοιραστώ μαζί σας τη χαρά μου, γιατί όταν ήμουν φοιτητής χτιζόταν το Σχολείο τούτο και τότε με είχαν τοποθετήσει ως Γραμματέα της Σχολικής Επιτροπής Ανεγέρσεως του Μυστριώτειου Ιδρύματος τούτου. Επομένως, κι εγώ συνήργησα από το μετερίζι μου στην ανέγερση του Ιδρύματος τούτου. Σήμερα έφερε ο Θεός τα πράγματα έτσι ώστε η ασημότητά μου να προεδρεύει του Μυστριώτειου τούτου Γυμνασίου και Λυκείου. Έτσι, συμβάλω και σήμερα στην εύρυθμη λειτουργία και την καλή κατάσταση του Σχολείου, στο οποίο εσείς σήμερα μαθαίνετε γράμματα και διαπλάθετε χαρακτήρα.

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Μυστριώτειου Ιδρύματος, σε συνεργασία πάντα με τους Διευθυντές τόσο του Γυμνασίου όσο και του Λυκείου, αφού κατέγραψε τις ανάγκες και τις ζημιές που είχε το κτήριο του Σχολείου σας, ενέκρινε ένα σημαντικό κονδύλι εξόδων, το οποίο διατέθηκε για τη συντήρηση, επισκευή και ανάπλαση του Σχολείου σας. Σκοπός των ως άνω εργασιών είναι η απρόσκοπτη φοίτηση και σπουδή σας στο Μυστριώτειο Ίδρυμα, χωρίς προβλήματα και κάθε είδους δυσλειτουργίες.

Σήμερα σας το παραδίδουμε προς χρήσιν και θα είμαστε πάντα δίπλα σας ευχόμενοι καλή πρόοδο, υγεία και καλή και ευλογημένη σχολική χρονιά.












+ Ιερεύς Ιωάννης Σουρλίγγας
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...