Συγκλονισμένη η κοινή γνώμη από τη «σφαγή» μικρών παιδιών, στις 14 Δεκ. 2012, σε σχολείο του Νιούτον του Κονέκτικατ, στις
Ηνωμένες Πολιτείες. Εικοσά-χρονος πέρασε ανενόχλητος την πύλη και σκόρπισε το θάνατο σε 18 μικρά παιδιά. Μαζί τους βρήκαν το θάνατο δάσκαλοι και άλλοι σχολικοί παράγοντες. Συνολικά από τους πυροβολισμούς του παράφρονα βρήκαν το θάνατο τουλάχιστον 27 άτομα!
·
Τα
παιδιά, που διασώθηκαν, έχουν τραυματιστή ψυχικά.
·
Οι
αρχές αναζητούν τα αίτια.
·
Αρχηγοί
κρατών εκφράζουν τα συλλυπητήριά τους.
·
Ο
Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος τέλεσε
ειδική δέησι. Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος
απέστειλε τηλεγράφημα συμπαραστάσεως.
Αλλ’ όλοι ανησυχούν. Το γεγονός έχει επαναληφθή στην Αμερική.
Εκφράζονται δε φόβοι για μελλοντική έξαρσι της εγκληματικής βίας από
πρόσωπα ταραγμένης διανοίας.
·
Για
το πιο ανησυχητικό όμως κανείς δε λέει τίποτε. Και εκκλησιαστικοί ακόμα ηγέτες
ορθοδόξων Εκκλησιών δεν εκφράζουν αποτροπιασμό για την ομαδική σφαγή βρεφών επί
καθημερινής βάσεως.
·
Αν
αληθεύη, ότι κάθε χρόνο στην Ελλάδα φονεύωνται εν ψυχρώ 300.000 βρέφη με τις εκτρώσεις, τότε καθημερινά σφαγιάζονται χίλια
(1.000) ζωντανά παιδιά στον τόπο μας.
Όχι σχιζοφρενής νεαρός δολοφόνος, αλλ’ «επιστήμων» γιατρός (γυναικο-λόγος)
περνάει όχι την αυλόπορτα σχολείου, αλλά την ιερή πύλη της ζωής, τη μήτρα, και επεμβαίνει βάναυσα και
φρικιαστικά, πολτοποιώντας το ζωντανό παιδί, που ως έμβρυο αναπτύσσεται στην
κυοφορία.
Η διαφορά ποια είναι ανάμεσα στα παιδιά
του Κονέκτικατ και των παιδιών των εκτρώσεων; Πολλές οι διαφορές:
·
Εκεί
κατακραυγή. Εδώ νομιμοποίησις του μαζικού
εγκλήματος!
·
Εκεί
συλλυπητήρια, διαμαρτυρίες, συμπάθειες. Εδώ ανοχή, αδιαφορία και εγκληματική συνενοχή.
·
Εκεί
αναζητούνται μέτρα προστασίας των σχολικών μονάδων. Εδώ κάθε βρέφος αφήνεται
στη διάθεσι της φόνισσας μάνας, του φονιά πατέρα, του δολοφόνου γιατρού. Και
ύστερα μιλάμε για δικαιώματα των παιδιών!
Να ζήσουν τα παιδιά!
Για να ζήσουν απαιτείται άμεση κατάργησις του νόμου των εκτρώσεων.
Να έχουμε παιδιά! Για να έχουμε, απαιτούνται τρία πράγματα:
·
Πίστις των γονέων, ότι τηρώντας το θέλημα του Θεού, δε θα
τους αφήση ο Θεός.
·
Προστασία του κράτους, που όχι μόνο δεν έχει
δικαίωμα να περικόπτη οικογενειακά επιδόματα, αλλ’ οφείλει στους πολυτέκνους φορολογική απαλλαγή.
·
Σοβαρότητα
των πνευματικών-εξομολόγων. Είναι
διάκονοι της ζωής. Δεν μπορεί να γίνωνται συνένοχοι
στην αποφυγή της τεκνογονίας. Μόνο το θέλημα του Θεού οφείλουν να προβάλλουν.
Και για την εφαρμογή του να βοηθούν με κάθε τρόπο τα χριστιανικά ζευγάρια.
