στην Ακαδημία Αθηνών. Μετά τους επίσημους χαιρετισμούς, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος σημείωσε στην ομιλία του: "η ελληνική γλώσσα, με αδιάκοπη υπερτρισχιλιετή ροή και χρήση, έχει καταστεί κτήμα του παγκόσμιου πολιτισμού μέσω του θησαυρού των συγγραμμάτων που έχουν συνταχθεί σε αυτήν. Μεταξύ άλλων ο πλούτος που μας έχει κληροδοτήσει η εκκλησιαστική γραμματεία είναι τεράστιος και αδιαφιλονίκητα ανυπέρβλητος. Άλλωστε, ιδιαίτερα από τον ένατο αιώνα, τον αιώνα της αναγέννησης των βυζαντινών γραμμάτων, τα κείμενα που παράγονται αποπνέουν τους καρπούς της κλασσικής φιλοσοφίας, τα επιτεύγματα των θετικών επιστημών και θεωρητικών αναζητήσεων και τη φραστική καλλιέπεια. Σε αυτά αποθησαυρίζεται όγκος ολόκληρος γλωσσικής παιδείας και επιστημοσύνης. Ας αφήσουμε κατά μέρος τον πλούτο των λειτουργικών και ασματικών κειμένων με τα οποία μορφώθηκε ένα έθνος κατά τους δύστηνους οθωμανικούς καιρούς".
Πρόσθεσε ακόμη ο Μακαριώτατος πως "σήμερα μπορούμε να καυχόμαστε ότι από τις 4900 λέξεις της Καινής Διαθήκης οι 2280 είναι σήμερα εν χρήσει στην καθημερινή γλώσσα, οι 2200 νοούνται καλώς από όλους και μόνο οι περίπου 400 παραμένουν δυσνόητες".
Επισήμανε, τέλος, ο Αρχιεπίσκοπος ότι η ελληνική γλώσσα σε αντίθεση με άλλες δάνεισε στη διεθνή επιστήμη γλωσσικούς όρους και κράτησε το προνόμιο να είναι "μητέρα εννοιών και τέχνημα δομών", ενώ ολοκλήρωσε τον χαιρετισμό του λέγοντας πως "το δέντρο της ελληνικής γλώσσας είναι σαν την μακρόβια ελιά. Απλώνει ρίζες και κλώνους. Κρατά από τον Όμηρο και τον Πλάτωνα και έχει προοπτική να παράγει χυμούς επί άλλους τόσους αιώνες. Έζησε και διαβιώνει αρχοντικά εντός της Εκκλησίας και της λειτουργικής της ζωής, άγει προς το μέλλον, συνάγει το έθνος, κατάγει τους αμφισβητίες της και προάγει το λόγο και τη σοφία".
