"Τό ψεῦδος θεωρεῖται ὡς κακόν ἐφ' ὅσον παραμένει ἀτομικόν, ἀλλ' ἅμα ὡς καταστῆ κοινωνικῶς σύμβολον, οἱ ἄνθρωποι τό ἀντιμετωπίζουν
ὡς μίαν ἀλήθειαν. Πόσαι ἰδέαι ψευδεῖς
καί κατά συνθήκην συνεσωρεύθησαν εἰς τάς ὠργανωμένας κρίσεις ὅλων τῶν ὁμολογιῶν τῆς πίστεως, εἰς τά κρίσεις τάς ὁποίας κάμνουν οἱ καθολικοί κατά τῶν Ὀρθοδόξων καί ἀντιστρόφως, οἱ χριστιανοί κατά τῶν μή χριστιανῶν καί τανάπαλιν. Αὐτό τό ποσόν τῶν πλανῶν εἶναι τόσο μεγάλο, ὥστε ἀποβαίνει σχεδόν ἀδύνατον νά κατακτήσωμεν τήν ἀλήθειαν".
("Περί τοῦ Προορισμοῦ τοῦ Ἀνθρώπου" Νικολ. Μπερδιάγεφ ἐκδ. Ἀποστολικῆς Διακονίας" Ἀθῆναι 1950 σελ. 231
