Μία περίεργη ἰατρική ἐντολή κλονίζεται ἤδη καί δέν θ’ ἀργήσει νά παύσει νά ἰσχύει.
«Πίνετε δύο κοῦπες κρασί τήν ἡμέρα, γιά νά σᾶς προφυλάξει ἀπό καρδιοπάθειες, καρκίνο καί ἀγγειακά ἐγκεφαλικά ἐπεισόδεια».
«Πρόσφατη προοπτική μελέτη ὑποστηρίζει, ὅτι ἡ ρεσβεραστρόλη (ἡ εὐεργετική οὐσία πού περιέχεται στό κόκκινο κρασί) δέν σχετίζεται μέ τήν μακροζωία ἤ τόν χαμηλότερο κίνδυνο καρκινικῶν ἤ καρδιαγγειακῶν νόσων ... καί δέν ὑπάρχουν στοιχεῖα μέ τήν χορήγηση ὑψηλῶν δόσεων».
(«HJC: Ἑλληνική Καρδιολιγική Ἐπιθεώρηση» Μάϊος - Ἰούνιος 2014 τομ. 55 τευχ. 3)
Σημεῖα τῶν καιρῶν.
Ἡ Ἰατρική Ἐπιστήμη θά πρέπει νά καταλήγει σέ συμπεράσματα μετά ἀπό ἐνδελεχῆ ἔρευνα, νά μή βιάζεται καί νά μήν ἐπηρεάζεται ἀπό διαφόρους ὕποπτους παράγοντες. Ἤδη ἐδῶ καί χρόνια ἔχουν ἐκφρασθεῖ ἐπ’ αὐτοῦ ἀντιρρήσεις στόν ἰατρικό κόσμο.
«Διατυμπανίζεται ἀπό ἐπίσημα ἰατρικά χείλη, ὅτι ὅλοι πρέπει νά πίνουμε δύο ἕως τρία ποτήρια κόκκινο κρασί ἡμερησίως, Ὅλοι; αὐτό δέν διευκρινίζεται στά μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης μέσω τῶν ὁποίων ἀπευθύνονται δυστυχῶς ἔτσι γενικά καί ἀόριστα οἱ γιατροί. Ἄν εἶναι δυνατόν νά δίνονται συγκεκριμμένες ἰατρικές ὁδηγίες γιά ὅλους γενικά τούς ἀνθρώπους μέσω τηλεόρασης καί ἐφημερίδων! Ἡ ἰατρική εἶναι κατ’ ἐξοχήν ατομική ἐπιστήμη. Νά πίνουν καθημερινά τρία ποτήρια κόκκινο κρασί ποιοί; Οϊ ἀλκοολικοί, αὐτοί πού ἔχουν κίρρωση ἥπατος ἤ κάποια ἄλλη ἠπατοπάθεια, οἱ ἐλκοπαθεῖς, αὐτοί πού τό ἐπάγγελμά τους εἶναι ὁδηγοί μέσων μαζικῆς μεταφορᾶς ἤ αὐτοί πού θά ὁδηγήσουν τό αὐτοκίνητό τους ἀμέσως μετά τό φαγυτό; αὐτοί πού ἔχουν ὑπέρταση, σάκχαρο; κλπ. Αὐτά εἶναι ἀπίστευτα. Καί κάτι ἄλλο ἐπ’ αὐτοῦ. Μέχρι τώρα δέν ἔχει ἀκουσθεῖ ἀπό κανένα ἰατρικό στόμα ἡ ἡλικία κατά τήν ὁποία θά πρέπει νά ἀρχίσουμε ... νά πίνουμε συστηματικά. Ὑπάρχουν λοιπόν ἐντολές καί μάλιστα ἰατρικές, πού ἀφοροῦν ὅλους τούς ἀνθρώπους; Οὔτε ἕνα ἁπλό ζευγάρι παπούτσια δέν ἐφαρμόζει σέ ὅλους. Ἄς ἀφήσουμε πού ἀποδείχθηκε, ὅτι τό κόκκινο κρασί δέν ὑπερτερεῖ τοῦ λευκοῦ, ὅπως ἀργότερα διαπιστώθηκε ἀπό νεώτερες ἰατρικές ἐργασίες.
Μήπως βιαστήκαμε σάν γιατροί νά βγάλουμε εὔκολα συμπεράσματα, καί γιά νά μή μᾶς προλάβουν ἄλλοι συνάδελφοι, σάν μικρά ἀνώριμα παιδιά, καταφύγαμε πρόωρα στήν τηλεόραση καί τόν τύπο καί δώσαμε ὁδηγίες, τίς ὁποῖες ὑποχρεωθήκαμε ἀργότερα νά ἀνακαλέσουμε; Μήπως πέσαμε θύματα ἀδόκιμων (ἴσως καί ἀνήθικων) ἰατρικῶν ἐρευνῶν, πού ἔβγαλαν βεβιασμένα συμπεράσματα, γιά νά ὑπηρετήσουν ἄνομα συμφέροντα; Δέν θά ἔπρεπε πρῶτα νά συγκρίνουμε τίς στατιστικές πού ἀναφέρονται στό κρασί καί ὁμιλοῦν γιά εὐεργετικά ἀποτελέσματα μέ αὐτές πού ὁμιλοῦν γιά καρκίνο τοῦ στόματος καί τοῦ λάρυγγος; γιά καρκίνο τοῦ μαστοῦ, τοῦ ἥπατος καί τοῦ ἐντέρου ἀπό τήν ἴδια αἰτία;»
(«Ἰατρός μεταξύ οὐρανοῦ καί γῆς» Κων. Ι. Ἐρρίπη ἐκδ. «Γρηγόρη» Αθήνα 2012 σελ. 74-75).
«Πίνετε δύο κοῦπες κρασί τήν ἡμέρα, γιά νά σᾶς προφυλάξει ἀπό καρδιοπάθειες, καρκίνο καί ἀγγειακά ἐγκεφαλικά ἐπεισόδεια».
«Πρόσφατη προοπτική μελέτη ὑποστηρίζει, ὅτι ἡ ρεσβεραστρόλη (ἡ εὐεργετική οὐσία πού περιέχεται στό κόκκινο κρασί) δέν σχετίζεται μέ τήν μακροζωία ἤ τόν χαμηλότερο κίνδυνο καρκινικῶν ἤ καρδιαγγειακῶν νόσων ... καί δέν ὑπάρχουν στοιχεῖα μέ τήν χορήγηση ὑψηλῶν δόσεων».
(«HJC: Ἑλληνική Καρδιολιγική Ἐπιθεώρηση» Μάϊος - Ἰούνιος 2014 τομ. 55 τευχ. 3)
Σημεῖα τῶν καιρῶν.
Ἡ Ἰατρική Ἐπιστήμη θά πρέπει νά καταλήγει σέ συμπεράσματα μετά ἀπό ἐνδελεχῆ ἔρευνα, νά μή βιάζεται καί νά μήν ἐπηρεάζεται ἀπό διαφόρους ὕποπτους παράγοντες. Ἤδη ἐδῶ καί χρόνια ἔχουν ἐκφρασθεῖ ἐπ’ αὐτοῦ ἀντιρρήσεις στόν ἰατρικό κόσμο.
«Διατυμπανίζεται ἀπό ἐπίσημα ἰατρικά χείλη, ὅτι ὅλοι πρέπει νά πίνουμε δύο ἕως τρία ποτήρια κόκκινο κρασί ἡμερησίως, Ὅλοι; αὐτό δέν διευκρινίζεται στά μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης μέσω τῶν ὁποίων ἀπευθύνονται δυστυχῶς ἔτσι γενικά καί ἀόριστα οἱ γιατροί. Ἄν εἶναι δυνατόν νά δίνονται συγκεκριμμένες ἰατρικές ὁδηγίες γιά ὅλους γενικά τούς ἀνθρώπους μέσω τηλεόρασης καί ἐφημερίδων! Ἡ ἰατρική εἶναι κατ’ ἐξοχήν ατομική ἐπιστήμη. Νά πίνουν καθημερινά τρία ποτήρια κόκκινο κρασί ποιοί; Οϊ ἀλκοολικοί, αὐτοί πού ἔχουν κίρρωση ἥπατος ἤ κάποια ἄλλη ἠπατοπάθεια, οἱ ἐλκοπαθεῖς, αὐτοί πού τό ἐπάγγελμά τους εἶναι ὁδηγοί μέσων μαζικῆς μεταφορᾶς ἤ αὐτοί πού θά ὁδηγήσουν τό αὐτοκίνητό τους ἀμέσως μετά τό φαγυτό; αὐτοί πού ἔχουν ὑπέρταση, σάκχαρο; κλπ. Αὐτά εἶναι ἀπίστευτα. Καί κάτι ἄλλο ἐπ’ αὐτοῦ. Μέχρι τώρα δέν ἔχει ἀκουσθεῖ ἀπό κανένα ἰατρικό στόμα ἡ ἡλικία κατά τήν ὁποία θά πρέπει νά ἀρχίσουμε ... νά πίνουμε συστηματικά. Ὑπάρχουν λοιπόν ἐντολές καί μάλιστα ἰατρικές, πού ἀφοροῦν ὅλους τούς ἀνθρώπους; Οὔτε ἕνα ἁπλό ζευγάρι παπούτσια δέν ἐφαρμόζει σέ ὅλους. Ἄς ἀφήσουμε πού ἀποδείχθηκε, ὅτι τό κόκκινο κρασί δέν ὑπερτερεῖ τοῦ λευκοῦ, ὅπως ἀργότερα διαπιστώθηκε ἀπό νεώτερες ἰατρικές ἐργασίες.
Μήπως βιαστήκαμε σάν γιατροί νά βγάλουμε εὔκολα συμπεράσματα, καί γιά νά μή μᾶς προλάβουν ἄλλοι συνάδελφοι, σάν μικρά ἀνώριμα παιδιά, καταφύγαμε πρόωρα στήν τηλεόραση καί τόν τύπο καί δώσαμε ὁδηγίες, τίς ὁποῖες ὑποχρεωθήκαμε ἀργότερα νά ἀνακαλέσουμε; Μήπως πέσαμε θύματα ἀδόκιμων (ἴσως καί ἀνήθικων) ἰατρικῶν ἐρευνῶν, πού ἔβγαλαν βεβιασμένα συμπεράσματα, γιά νά ὑπηρετήσουν ἄνομα συμφέροντα; Δέν θά ἔπρεπε πρῶτα νά συγκρίνουμε τίς στατιστικές πού ἀναφέρονται στό κρασί καί ὁμιλοῦν γιά εὐεργετικά ἀποτελέσματα μέ αὐτές πού ὁμιλοῦν γιά καρκίνο τοῦ στόματος καί τοῦ λάρυγγος; γιά καρκίνο τοῦ μαστοῦ, τοῦ ἥπατος καί τοῦ ἐντέρου ἀπό τήν ἴδια αἰτία;»
(«Ἰατρός μεταξύ οὐρανοῦ καί γῆς» Κων. Ι. Ἐρρίπη ἐκδ. «Γρηγόρη» Αθήνα 2012 σελ. 74-75).
