Τεράστια είναι η ευθύνη της (χριστιανικής;) Δύσης για την εξόντωση των Χριστιανών του Ιράκ. Η τραγική ειρωνεία είναι πως ο αγνωστικιστής Πρόεδρος της Γαλλίας κ. Φρ. Ολάντ έκαμε «ανθρωπιστική» δήλωση, με την οποία η χώρα του είναι έτοιμη να δώσει άσυλο τους χριστιανούς του Ιράκ… «Δεν θέλουμε να μας δώσετε άσυλο, δεν ζητάμε φιλανθρωπία, ζητάμε από εσάς που προκαλέσατε το χάος στο Ιράκ να μας προστατεύσετε και να μείνουμε στις προαιώνιες εστίες μας, που τις έχουμε από τους προγόνους μας, αιώνες τώρα, πολύ πριν εμφανιστούν το Ισλάμ και οι Άραβες στην περιοχή» δήλωσε σωστά χριστιανός κληρικός του Ιράκ.
Ο παραλογισμός του πολέμου στο Ιράκ άρχισε το 2003, με την επίθεση των Αμερικανών και των Βρετανών συμμάχων τους – και άλλων στη συνέχεια-, κατά του σουνίτη δικτάτορα Σαντάμ Χουσεΐν. Η δικαιολογία ήταν πως διαθέτει πυρηνικά όπλα, που ποτέ δεν βρέθηκαν. Από τότε το Ιράκ είναι στο χάος, με κύρια θύματα τους Χριστιανούς, που είναι σε πολύ χειρότερη θέση από πριν το 2013. Τότε, όπως συμβαίνει και στη Συρία, οι Χριστιανοί ζούσαν υπό ένα αυταρχικό καθεστώς, που όμως τους έδειχνε μιαν ανεκτικότητα. Είχαν τις εκκλησιές τους, τα σχολεία τους, την θρησκευτική και κοινωνική ζωή τους. Σήμερα δεν έχουν τίποτε. Είναι ενδεικτικό ότι οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και του Λεβάντε (ΙΚΙΛ) όταν κατέλαβαν τη Μοσούλη ζήτησαν από τους εκεί Χριστιανούς να επιλέξουν: Ή να ασπασθούν το Ισλάμ και να τους αφήσουν ελεύθερους, ή να πληρώνουν κεφαλικό φόρο ( jiziya tax), ως «προστατευόμενοι άπιστοι υποτελείς» (ραγιάδες), ή να εγκαταλείψουν τις οικίες και τις περιουσίες τους, ή, αν δεν εφαρμόσουν τα όσα τους επιτάσσουν, θα εκτελεσθούν!
Στη Μοσούλη, που είναι η σύγχρονη πόλη δίπλα στη βιβλική Ασσυριακή πόλη Νινευί, υπήρχαν 7.500 Χριστιανοί. Σήμερα δεν υπάρχει κανείς. Οι περισσότεροι κατέφυγαν σε γειτονικές περιοχές του βορειοανατολικού Ιράκ, που ελέγχουν οι Κούρδοι, πολλοί όμως έγιναν μάρτυρες, βασανίστηκαν και εκτελέστηκαν από τους ισλαμιστές. Οι χριστιανικοί ναοί της πόλης άλλοι σφραγίστηκαν, άλλοι καταστράφηκαν, άλλοι μετατράπηκαν σε τζαμιά, άλλοι σε στρατώνες… Τα στοιχεία που αναφέρονται στη σχετική ανακοίνωση της Διεθνούς Υπηρεσίας Έρευνας των ανά τον κόσμο διωγμών των Χριστιανών (Open Doors) είναι συγκλονιστικά. Μεταξύ των ιερών τόπων που καταστράφηκαν είναι και ο τάφος του προφήτη Ιωνά, που είχε μετατραπεί σε τζαμί, αλλά που οι φανατικοί ισλαμιστές το ισοπέδωσαν, γιατί θεώρησαν ότι αυτό «είχε γίνει χώρος αποστασίας και όχι προσευχής», γιατί προσεύχονταν σ’ αυτό και σιίτες μουσουλμάνοι…
Όμως η Δύση αδιαφορεί για τη γενοκτονία των Χριστιανών του Ιράκ και για τις καταστροφές σε θρησκευτικούς τόπους και σημαντικά πολιτιστικά μνημεία. Είναι εντυπωσιακό ότι ο Πρόεδρος Ομπάμα μόλις το Ισραήλ κατήγγειλε ότι απήχθη από τη Χαμάς ένας, ένας, στρατιώτης του, αμέσως προέβη ο ίδιος σε αυστηρή δήλωση για την απελευθέρωση του. Για τους Χριστιανούς του Ιράκ, που, με κύρια την ευθύνη των ΗΠΑ, υφίστανται γενοκτονία από τους ισλαμιστές αντάρτες, δεν υπήρξε ανάλογη πρακτική κίνηση συμπαράστασης από τον Αμερικανό Πρόεδρο.
Στη γραφειοκρατία της CIA και των άλλων δικτύων πληροφοριών των ΗΠΑ ή τα στελέχη τους έχουν ευφυΐα που δεν ανταποκρίνεται στην ισχύ της χώρας, ή κάνουν υπολογισμούς σε κολοσσιαία ζητήματα γεωστρατηγικής ως να παίζουν κάποιο παιχνίδι «Ατάρι», ή έχουν παντελή άγνοια της ιστορίας και των ιδιομορφιών των χωρών και των λαών στους οποίους εμπλέκονται, ή τέλος είναι τόσο μεγαλοφυείς και έχουν σχέδιο να κατασκευάσουν από το χάος και την κόλαση της Μέσης Ανατολής ένα νέο χάρτη με καινούργια κράτη, που θα ελέγχουν, και να περιθωριοποιήσουν στην ευρύτερη περιοχή όσες χώρες δεν είναι συνεργάσιμες, όπως λ.χ. τη Ρωσία και την Κίνα. Αν πάντως οι ΗΠΑ σκέφτονταν με το χάος στο Ιράκ και στη Λιβύη να ιδιοποιηθούν τα πλούσια κοιτάσματα πετρελαίων τους, με όσα στοιχεία είναι γνωστά, έχουν αποτύχει. Αν πάλι σκέφτονταν να κερδοσκοπήσουν με τις τιμές του αργού πετρελαίου, με τη διαφορά στις τιμές Νέας Υόρκης και Λονδίνου (Μπρεντ) εκεί τα έχουν καταφέρει.
Δεν είναι εύκολο πάντως να εξηγηθούν λογικά τα λάθη των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στη Λιβύη, στην Αίγυπτο, στη Συρία, στο Ιράκ και σε άλλα κράτη, που προώθησαν την «αραβική άνοιξη» και που βρίσκονται στο χάος εμφυλίων πολέμων. Δεν είναι εύκολο να εξηγηθεί η χωρίς ουσιαστική αντίσταση από τις ΗΠΑ ανάπτυξη του ΙΚΙΛ στη Συρία και στο Ιράκ και η μεγιστοποίηση του κινδύνου ιδρύσεως από μέρους του «χαλιφάτου» στις περιοχές που έχει καταλάβει και όπου θα εφαρμόζει την απάνθρωπη σαρία σε βάρος όχι μόνο των Χριστιανών, αλλά και των «αντιδραστικών» μουσουλμάνων. Δεν χωράει στο μυαλό του κοινού ανθρώπου πώς από την εξόντωση του ηγέτου της Αλ Κάϊντα Οσαμά Μπιν Λάντεν «γεννήθηκε» ο κλώνος του, στο πρόσωπο του ηγέτη του ΙΚΙΛ Αμπού Μπακρ αλ Μπαγκνταντί και πώς οι ταλιμπάν, αντί να περιοριστούν και να εξουδετερωθούν στο Αφγανιστάν, εξαπλώθηκαν σε νέα κράτη και με περισσότερα μέσα… Πώς επίσης από τις καταστροφές στο Αφγανιστάν των εξελληνισμένων κολοσσιαίων αγαλμάτων του Βούδα, ήρθαν οι καταστροφές μεγαλοπρεπών ναών και τζαμιών στο Ιράκ και στη Συρία.
Υπενθυμίζεται ότι παλαιότερα η μεγάλη απειλή για τη Δύση ήσαν οι Σιίτες του Ιράν με τους Αγιατολάχ, του Λιβάνου με τη Χεζμπολά και της Συρίας με τους κατέχοντες την εξουσία Αλαουίτες. Στη συνέχεια οι Σουνίτες φάνηκαν περισσότερο απειλητικοί για τη Δύση με τις Βαχαμπιτικές αυταρχικές μοναρχίες του Κόλπου, τις τρομοκρατικές επιθέσεις της Αλ Κάϊντα, τους Τζιχαντιστές στη Συρία και στο Ιράκ, τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν και στο Πακιστάν, τους Αδελφούς Μουσουλμάνους στην Αίγυπτο. Προφανώς τα κομπιούτερς των στελεχών των ΗΠΑ θα έχουν ζαλιστεί από τις ραγδαίες εξελίξεις…
Η Δύση δείχνει επιπολαιότητα στη μελέτη του Ισλάμ και εφησυχάζει με τη στρατιωτική και οικονομική ισχύ της. Κάνει λάθος. Δεν αντιλαμβάνεται την απειλή, που αυτό δημιουργεί με τις ακραίες, φανατικές και πολεμοχαρείς ομάδες του και με τον πακτωλό των χρημάτων που διαθέτουν, ανεξάρτητα αν είναι σουνιτικές ή σιιτικές. Για την άγνοια των «ειδικών» στις ΗΠΑ περί του Ισλάμ είναι χαρακτηριστική η περίπτωση του αμερικανού καθηγητή Σάμιουελ Χάντινγκτον, ο οποίος εθεωρείτο ο κατ’ εξοχήν ειδικός στα θέματα γεωστρατηγικής. Στο παγκόσμιας επιτυχίας βιβλίο του για τη σύγκρουση των πολιτισμών, ορθά πρόβλεψε ότι θα είναι πόλεμος θρησκειών, αλλά ταύτισε το Ισλάμ με τους Χριστιανούς Ορθοδόξους, που ήσαν για πολλούς αιώνες τα πρώτα και μοναδικά αναχώματα του πολιτισμένου κόσμου και τα πρώτα θύματα της μουσουλμανικής επιθετικότητας και βαρβαρότητας.
Η Δύση, ένεκα της αγνοίας ή της αφροσύνης της, αφήνει το Ισλάμ ανεξέλεγκτα να αναπτύσσεται. Η άθεη Γαλλία του κ. Ολάντ έχει γίνει έρμαιο της ισλαμικής προπαγάνδας. Η «Φιγκαρό» της 29ης Ιουλίου 2014 έγραψε στην πρώτη της σελίδα πως με την ευκαιρία του Ραμαζανίου Λιβανέζος εκδότης μοίρασε ισλαμικές εκδόσεις σε 1000 καταστήματα της Γαλλίας. Μεταξύ αυτών και εκείνα που εκθειάζουν τη τζιχάντ και τον θάνατο «των απίστων», όπως είναι το βιβλίο «Ο δρόμος του Μουσουλμάνου»…
Στην Ελλάδα η κατάσταση δεν είναι καλύτερη, ως προς τη μη γνώση του Ισλάμ. Η κυρία Γιαννάκου, ως Υπουργός Παιδείας, όταν εξήγγειλε την ανέγερση τζαμιού στο Βοτανικό, με δαπάνη του ελληνικού κράτους, και ερωτήθηκε ποιοι θα προσεύχονται εκεί, οι Σουνίτες ή οι Σιίτες, έδωσε την απάντηση «ας τα βρουν μεταξύ τους», απάντηση που όπως αποδεικνύεται από τα όσα συμβαίνουν στο Ιράκ, ήταν πρόχειρη και επικίνδυνη για την ηρεμία της Αθήνας και της χώρας. Στο ίδιο επίπεδο με την κυρία Γιαννάκου γνώσης του Ισλάμ κινείται το Υπουργείο Παιδείας και σήμερα, με την προώθηση ίδρυσης Τμήματος Ισλαμικών Σπουδών στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης και του Δημάρχου Θεσσαλονίκης κ. Ι. Μπουτάρη, με τη διάθεση του να μετατρέψει την συμπρωτεύουσα σε μια πόλη «ελκυστική» στους Τούρκους, 102 χρόνια μετά την απελευθέρωσή της από τη μακραίωνη και απάνθρωπη δουλεία σ’ αυτούς.
Τη γενοκτονία των Χριστιανών του Ιράκ καταδίκασαν με δηλώσεις τους οι Ορθόδοξοι Πατριάρχες Αντιοχείας κ. Ιωάννης και Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλος. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος δεν προέβη σε κάποια ειδική δήλωση. Αρκέστηκε προφανώς στη γενική μνεία που έγινε στην κοινή δήλωση με τον Πάπα Φραγκίσκο στα Ιεροσόλυμα, τον περασμένο Μάϊο, πριν δηλαδή επιδεινωθεί η κατάσταση στο Ιράκ. Τη συμπαράστασή του στους δοκιμαζόμενους Χριστιανούς του Ιράκ και γενικότερα της Μέσης Ανατολής εξέφρασε, προς τιμήν του, με εγκύκλιό του, ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Δημήτριος. Η Εκκλησία της Ελλάδος τηρεί σιγή για τη δοκιμασία των Χριστιανών στο Ιράκ. Το παράξενο θα ήταν αν είχε εκδώσει κάποια ανακοίνωση.-
Ο παραλογισμός του πολέμου στο Ιράκ άρχισε το 2003, με την επίθεση των Αμερικανών και των Βρετανών συμμάχων τους – και άλλων στη συνέχεια-, κατά του σουνίτη δικτάτορα Σαντάμ Χουσεΐν. Η δικαιολογία ήταν πως διαθέτει πυρηνικά όπλα, που ποτέ δεν βρέθηκαν. Από τότε το Ιράκ είναι στο χάος, με κύρια θύματα τους Χριστιανούς, που είναι σε πολύ χειρότερη θέση από πριν το 2013. Τότε, όπως συμβαίνει και στη Συρία, οι Χριστιανοί ζούσαν υπό ένα αυταρχικό καθεστώς, που όμως τους έδειχνε μιαν ανεκτικότητα. Είχαν τις εκκλησιές τους, τα σχολεία τους, την θρησκευτική και κοινωνική ζωή τους. Σήμερα δεν έχουν τίποτε. Είναι ενδεικτικό ότι οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και του Λεβάντε (ΙΚΙΛ) όταν κατέλαβαν τη Μοσούλη ζήτησαν από τους εκεί Χριστιανούς να επιλέξουν: Ή να ασπασθούν το Ισλάμ και να τους αφήσουν ελεύθερους, ή να πληρώνουν κεφαλικό φόρο ( jiziya tax), ως «προστατευόμενοι άπιστοι υποτελείς» (ραγιάδες), ή να εγκαταλείψουν τις οικίες και τις περιουσίες τους, ή, αν δεν εφαρμόσουν τα όσα τους επιτάσσουν, θα εκτελεσθούν!
Στη Μοσούλη, που είναι η σύγχρονη πόλη δίπλα στη βιβλική Ασσυριακή πόλη Νινευί, υπήρχαν 7.500 Χριστιανοί. Σήμερα δεν υπάρχει κανείς. Οι περισσότεροι κατέφυγαν σε γειτονικές περιοχές του βορειοανατολικού Ιράκ, που ελέγχουν οι Κούρδοι, πολλοί όμως έγιναν μάρτυρες, βασανίστηκαν και εκτελέστηκαν από τους ισλαμιστές. Οι χριστιανικοί ναοί της πόλης άλλοι σφραγίστηκαν, άλλοι καταστράφηκαν, άλλοι μετατράπηκαν σε τζαμιά, άλλοι σε στρατώνες… Τα στοιχεία που αναφέρονται στη σχετική ανακοίνωση της Διεθνούς Υπηρεσίας Έρευνας των ανά τον κόσμο διωγμών των Χριστιανών (Open Doors) είναι συγκλονιστικά. Μεταξύ των ιερών τόπων που καταστράφηκαν είναι και ο τάφος του προφήτη Ιωνά, που είχε μετατραπεί σε τζαμί, αλλά που οι φανατικοί ισλαμιστές το ισοπέδωσαν, γιατί θεώρησαν ότι αυτό «είχε γίνει χώρος αποστασίας και όχι προσευχής», γιατί προσεύχονταν σ’ αυτό και σιίτες μουσουλμάνοι…
Όμως η Δύση αδιαφορεί για τη γενοκτονία των Χριστιανών του Ιράκ και για τις καταστροφές σε θρησκευτικούς τόπους και σημαντικά πολιτιστικά μνημεία. Είναι εντυπωσιακό ότι ο Πρόεδρος Ομπάμα μόλις το Ισραήλ κατήγγειλε ότι απήχθη από τη Χαμάς ένας, ένας, στρατιώτης του, αμέσως προέβη ο ίδιος σε αυστηρή δήλωση για την απελευθέρωση του. Για τους Χριστιανούς του Ιράκ, που, με κύρια την ευθύνη των ΗΠΑ, υφίστανται γενοκτονία από τους ισλαμιστές αντάρτες, δεν υπήρξε ανάλογη πρακτική κίνηση συμπαράστασης από τον Αμερικανό Πρόεδρο.
Στη γραφειοκρατία της CIA και των άλλων δικτύων πληροφοριών των ΗΠΑ ή τα στελέχη τους έχουν ευφυΐα που δεν ανταποκρίνεται στην ισχύ της χώρας, ή κάνουν υπολογισμούς σε κολοσσιαία ζητήματα γεωστρατηγικής ως να παίζουν κάποιο παιχνίδι «Ατάρι», ή έχουν παντελή άγνοια της ιστορίας και των ιδιομορφιών των χωρών και των λαών στους οποίους εμπλέκονται, ή τέλος είναι τόσο μεγαλοφυείς και έχουν σχέδιο να κατασκευάσουν από το χάος και την κόλαση της Μέσης Ανατολής ένα νέο χάρτη με καινούργια κράτη, που θα ελέγχουν, και να περιθωριοποιήσουν στην ευρύτερη περιοχή όσες χώρες δεν είναι συνεργάσιμες, όπως λ.χ. τη Ρωσία και την Κίνα. Αν πάντως οι ΗΠΑ σκέφτονταν με το χάος στο Ιράκ και στη Λιβύη να ιδιοποιηθούν τα πλούσια κοιτάσματα πετρελαίων τους, με όσα στοιχεία είναι γνωστά, έχουν αποτύχει. Αν πάλι σκέφτονταν να κερδοσκοπήσουν με τις τιμές του αργού πετρελαίου, με τη διαφορά στις τιμές Νέας Υόρκης και Λονδίνου (Μπρεντ) εκεί τα έχουν καταφέρει.
Δεν είναι εύκολο πάντως να εξηγηθούν λογικά τα λάθη των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στη Λιβύη, στην Αίγυπτο, στη Συρία, στο Ιράκ και σε άλλα κράτη, που προώθησαν την «αραβική άνοιξη» και που βρίσκονται στο χάος εμφυλίων πολέμων. Δεν είναι εύκολο να εξηγηθεί η χωρίς ουσιαστική αντίσταση από τις ΗΠΑ ανάπτυξη του ΙΚΙΛ στη Συρία και στο Ιράκ και η μεγιστοποίηση του κινδύνου ιδρύσεως από μέρους του «χαλιφάτου» στις περιοχές που έχει καταλάβει και όπου θα εφαρμόζει την απάνθρωπη σαρία σε βάρος όχι μόνο των Χριστιανών, αλλά και των «αντιδραστικών» μουσουλμάνων. Δεν χωράει στο μυαλό του κοινού ανθρώπου πώς από την εξόντωση του ηγέτου της Αλ Κάϊντα Οσαμά Μπιν Λάντεν «γεννήθηκε» ο κλώνος του, στο πρόσωπο του ηγέτη του ΙΚΙΛ Αμπού Μπακρ αλ Μπαγκνταντί και πώς οι ταλιμπάν, αντί να περιοριστούν και να εξουδετερωθούν στο Αφγανιστάν, εξαπλώθηκαν σε νέα κράτη και με περισσότερα μέσα… Πώς επίσης από τις καταστροφές στο Αφγανιστάν των εξελληνισμένων κολοσσιαίων αγαλμάτων του Βούδα, ήρθαν οι καταστροφές μεγαλοπρεπών ναών και τζαμιών στο Ιράκ και στη Συρία.
Υπενθυμίζεται ότι παλαιότερα η μεγάλη απειλή για τη Δύση ήσαν οι Σιίτες του Ιράν με τους Αγιατολάχ, του Λιβάνου με τη Χεζμπολά και της Συρίας με τους κατέχοντες την εξουσία Αλαουίτες. Στη συνέχεια οι Σουνίτες φάνηκαν περισσότερο απειλητικοί για τη Δύση με τις Βαχαμπιτικές αυταρχικές μοναρχίες του Κόλπου, τις τρομοκρατικές επιθέσεις της Αλ Κάϊντα, τους Τζιχαντιστές στη Συρία και στο Ιράκ, τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν και στο Πακιστάν, τους Αδελφούς Μουσουλμάνους στην Αίγυπτο. Προφανώς τα κομπιούτερς των στελεχών των ΗΠΑ θα έχουν ζαλιστεί από τις ραγδαίες εξελίξεις…
Η Δύση δείχνει επιπολαιότητα στη μελέτη του Ισλάμ και εφησυχάζει με τη στρατιωτική και οικονομική ισχύ της. Κάνει λάθος. Δεν αντιλαμβάνεται την απειλή, που αυτό δημιουργεί με τις ακραίες, φανατικές και πολεμοχαρείς ομάδες του και με τον πακτωλό των χρημάτων που διαθέτουν, ανεξάρτητα αν είναι σουνιτικές ή σιιτικές. Για την άγνοια των «ειδικών» στις ΗΠΑ περί του Ισλάμ είναι χαρακτηριστική η περίπτωση του αμερικανού καθηγητή Σάμιουελ Χάντινγκτον, ο οποίος εθεωρείτο ο κατ’ εξοχήν ειδικός στα θέματα γεωστρατηγικής. Στο παγκόσμιας επιτυχίας βιβλίο του για τη σύγκρουση των πολιτισμών, ορθά πρόβλεψε ότι θα είναι πόλεμος θρησκειών, αλλά ταύτισε το Ισλάμ με τους Χριστιανούς Ορθοδόξους, που ήσαν για πολλούς αιώνες τα πρώτα και μοναδικά αναχώματα του πολιτισμένου κόσμου και τα πρώτα θύματα της μουσουλμανικής επιθετικότητας και βαρβαρότητας.
Η Δύση, ένεκα της αγνοίας ή της αφροσύνης της, αφήνει το Ισλάμ ανεξέλεγκτα να αναπτύσσεται. Η άθεη Γαλλία του κ. Ολάντ έχει γίνει έρμαιο της ισλαμικής προπαγάνδας. Η «Φιγκαρό» της 29ης Ιουλίου 2014 έγραψε στην πρώτη της σελίδα πως με την ευκαιρία του Ραμαζανίου Λιβανέζος εκδότης μοίρασε ισλαμικές εκδόσεις σε 1000 καταστήματα της Γαλλίας. Μεταξύ αυτών και εκείνα που εκθειάζουν τη τζιχάντ και τον θάνατο «των απίστων», όπως είναι το βιβλίο «Ο δρόμος του Μουσουλμάνου»…
Στην Ελλάδα η κατάσταση δεν είναι καλύτερη, ως προς τη μη γνώση του Ισλάμ. Η κυρία Γιαννάκου, ως Υπουργός Παιδείας, όταν εξήγγειλε την ανέγερση τζαμιού στο Βοτανικό, με δαπάνη του ελληνικού κράτους, και ερωτήθηκε ποιοι θα προσεύχονται εκεί, οι Σουνίτες ή οι Σιίτες, έδωσε την απάντηση «ας τα βρουν μεταξύ τους», απάντηση που όπως αποδεικνύεται από τα όσα συμβαίνουν στο Ιράκ, ήταν πρόχειρη και επικίνδυνη για την ηρεμία της Αθήνας και της χώρας. Στο ίδιο επίπεδο με την κυρία Γιαννάκου γνώσης του Ισλάμ κινείται το Υπουργείο Παιδείας και σήμερα, με την προώθηση ίδρυσης Τμήματος Ισλαμικών Σπουδών στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης και του Δημάρχου Θεσσαλονίκης κ. Ι. Μπουτάρη, με τη διάθεση του να μετατρέψει την συμπρωτεύουσα σε μια πόλη «ελκυστική» στους Τούρκους, 102 χρόνια μετά την απελευθέρωσή της από τη μακραίωνη και απάνθρωπη δουλεία σ’ αυτούς.
Τη γενοκτονία των Χριστιανών του Ιράκ καταδίκασαν με δηλώσεις τους οι Ορθόδοξοι Πατριάρχες Αντιοχείας κ. Ιωάννης και Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλος. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος δεν προέβη σε κάποια ειδική δήλωση. Αρκέστηκε προφανώς στη γενική μνεία που έγινε στην κοινή δήλωση με τον Πάπα Φραγκίσκο στα Ιεροσόλυμα, τον περασμένο Μάϊο, πριν δηλαδή επιδεινωθεί η κατάσταση στο Ιράκ. Τη συμπαράστασή του στους δοκιμαζόμενους Χριστιανούς του Ιράκ και γενικότερα της Μέσης Ανατολής εξέφρασε, προς τιμήν του, με εγκύκλιό του, ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Δημήτριος. Η Εκκλησία της Ελλάδος τηρεί σιγή για τη δοκιμασία των Χριστιανών στο Ιράκ. Το παράξενο θα ήταν αν είχε εκδώσει κάποια ανακοίνωση.-
