Του Νίκου Δ. Σαμπαζιώτη
Η αέναη προσπάθεια αποχρωματισμού και απαλλαγής από ήθη και έθιμα του τόπου, η πολεμική κατά της Ελληνορθόδοξης αυτοσυνειδησίας μας, η ισοπεδωτική κουλτούρα
της παγκοσμιοποίησης και η υπερβολική υπηρέτηση όλων των ανωτέρω από τους Ελλαδίτες εκπροσώπους της παγκόσμιας Νέας Τάξης, δυστυχώς θα φέρουν τα διαμετρικά αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που επιδιώκουν οι «Ηρακλειδείς» της… παγκοσμιοποίησης !
Φτάσαμε σε σημείο να καθορίζουν την καθημερινότητα του λαού, μεμονωμένες παρουσίες ελαχίστων αλλοδαπών .Κι αυτό γιατί είμαστε κράτος χωρίς αρχές, όρια και αξίες.
Ο κάθε ξένος θα πρέπει να τυγχάνει σεβασμού και αγάπης καθ’ ότι είναι εικόνα Θεού ,όπως ο Χριστός με τη ζωή και τη διδασκαλία Toυ μας κατέδειξε.
Αξίζει στο σημείο αυτό να διαβάσουμε λίγες γραμμές από το πρόσφατο βιβλίο του Μητροπολίτη Δημητριάδος κ.Ιγνατίου με τίτλο «Ο Χριστός που σταυρώνουμε» εκδ.ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ: «…Που είναι ο Χριστός; Μας απαντά ο ίδιος: Στον ελάχιστο αδελφό. Είμαι εκεί και θα με συναντήσεις στον άγνωστο, στον ξένο, στον επαίτη, στο φτωχό, στον πονεμένο. στον εγκαταλελειμμένο. Γιατί δεν είναι κάτι το θεωρητικό η συνάντησή μας με το Χριστό, αλλά γίνεται συνάντηση με τους ελαχίστους αδελφούς Του…. Είναι αυτός που άδικα καταδικασμένος στέκεται δίπλα στον κάθε αδικημένο και περιφρονημένο, ζητώντας δικαιοσύνη και ισότητα για όλους τους ανθρώπους»
Ένας πολίτης που γνωρίζει από πού προέρχεται και δεν νοιώθει σαν ένα φύλο που έπεσε τυχαία πάνω στο δρόμο, που αγαπάει τις ρίζες του, που ζει αγαπητικά την κάθε του μέρα, που έχει για οδηγό στη ζωή του το μήνυμα του Θεανθρώπου που καταδίκασε την έπαρση και την αυτάρκεια λέγοντας το ανεπανάληπτο «…οι πόρνες και οι αμαρτωλοί προάγουσι υμάς στη Βασιλεία των Ουρανών», αυτός ο πολίτης κατ’ εξοχήν έχει τη δυνατότητα να αποδεχθεί σαν αδελφό του κάθε ξένο απ’ όπου κι αν προέρχεται και να τον αγκαλιάσει σαν μια προσωπικότητα.
Η απομάκρυνση από την Πίστη και ή πολεμική κατά του αγωνιστή θρησκευόμενου, μόνο φοβικές αντιδράσεις, αρνητικές του επιδιωκομένου σκοπού θα επιφέρει.
Αυτό που θα πρέπει οι κάθε είδους «Καμίνηδες» να κάνουν, αντί να αποκόπτουν το λαό από τις Παραδόσεις του, είναι να επιδιώκουν την καλλιέργεια του θρησκευτικού συναισθήματος, διότι μόνο έτσι θα είναι δυνατή η αποδοχή του ξένου.
Η επίθεση και οι απαγορεύσεις όπως πρόσφατα επιχείρησε μέσω του Ραδιοφωνικού του Σταθμού 9,84 FM ο δήμαρχος κ.Καμίνης, θα φέρουν σε θέση άμυνας το λαό ο οποίος στη συνέχεια θα επιτεθεί ανεξέλεγκτα και άκριτα και από θρησκευόμενος θα μετεξελιχθεί σε θρησκόληπτο!
Αυτή τη στιγμή, πράξεις που στερούν τον ‘Έλληνα ορθόδοξο χριστιανό από τις ρίζες του, θα τον φανατίσουν με διπλό κακό: Πρώτα απ’ ‘όλα θα τον αναγκάσουν να μισήσει τον κάθε περιφρονημένο ξένο και στη συνέχεια θα τον απομακρύνουν από την ορθότητα της Πίστης του που διακηρύττει «μια κοινωνία αγάπης και αλληλεγγύης».
Τα πράγματα είναι απλά, αρκεί να μας αφήσουν οι πολιτικοί να τα ζήσουμε. Ο ‘Ελληνας τρέχει στα βάθη της Αφρικής για να προσφέρει ιεραποστολικά τις υπηρεσίες του στον κάθε ξένο χωρίς αντάλλαγμα και στην ίδια του τη χώρα πρώτος τρέχει να συμπαρασταθεί στον κάθε ξένο προσφέροντας από το υστέρημά του .Το να μας επιβάλουν να νοιώθουμε μειονεξία επειδή κάποιος μελαψός ήρθε στη γειτονιά και εμείς τυγχάνει να είμαστε όλοι ασπρουδεροί, αυτός ο αυταρχισμός τής κάθε εξουσίας, δυο καταστάσεις μπορεί να προκαλέσει : Ή να το ρίξουμε στην …ηλιοθεραπεία για να μαυρίσουμε κι εμείς ή να ρίξουμε όλους τους εκφραστές αυτής της νοοτροπίας στο «καμίνι» της πολιτικής απαξίωσης …
της παγκοσμιοποίησης και η υπερβολική υπηρέτηση όλων των ανωτέρω από τους Ελλαδίτες εκπροσώπους της παγκόσμιας Νέας Τάξης, δυστυχώς θα φέρουν τα διαμετρικά αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που επιδιώκουν οι «Ηρακλειδείς» της… παγκοσμιοποίησης !
Φτάσαμε σε σημείο να καθορίζουν την καθημερινότητα του λαού, μεμονωμένες παρουσίες ελαχίστων αλλοδαπών .Κι αυτό γιατί είμαστε κράτος χωρίς αρχές, όρια και αξίες.
Ο κάθε ξένος θα πρέπει να τυγχάνει σεβασμού και αγάπης καθ’ ότι είναι εικόνα Θεού ,όπως ο Χριστός με τη ζωή και τη διδασκαλία Toυ μας κατέδειξε.
Αξίζει στο σημείο αυτό να διαβάσουμε λίγες γραμμές από το πρόσφατο βιβλίο του Μητροπολίτη Δημητριάδος κ.Ιγνατίου με τίτλο «Ο Χριστός που σταυρώνουμε» εκδ.ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ: «…Που είναι ο Χριστός; Μας απαντά ο ίδιος: Στον ελάχιστο αδελφό. Είμαι εκεί και θα με συναντήσεις στον άγνωστο, στον ξένο, στον επαίτη, στο φτωχό, στον πονεμένο. στον εγκαταλελειμμένο. Γιατί δεν είναι κάτι το θεωρητικό η συνάντησή μας με το Χριστό, αλλά γίνεται συνάντηση με τους ελαχίστους αδελφούς Του…. Είναι αυτός που άδικα καταδικασμένος στέκεται δίπλα στον κάθε αδικημένο και περιφρονημένο, ζητώντας δικαιοσύνη και ισότητα για όλους τους ανθρώπους»
Ένας πολίτης που γνωρίζει από πού προέρχεται και δεν νοιώθει σαν ένα φύλο που έπεσε τυχαία πάνω στο δρόμο, που αγαπάει τις ρίζες του, που ζει αγαπητικά την κάθε του μέρα, που έχει για οδηγό στη ζωή του το μήνυμα του Θεανθρώπου που καταδίκασε την έπαρση και την αυτάρκεια λέγοντας το ανεπανάληπτο «…οι πόρνες και οι αμαρτωλοί προάγουσι υμάς στη Βασιλεία των Ουρανών», αυτός ο πολίτης κατ’ εξοχήν έχει τη δυνατότητα να αποδεχθεί σαν αδελφό του κάθε ξένο απ’ όπου κι αν προέρχεται και να τον αγκαλιάσει σαν μια προσωπικότητα.
Η απομάκρυνση από την Πίστη και ή πολεμική κατά του αγωνιστή θρησκευόμενου, μόνο φοβικές αντιδράσεις, αρνητικές του επιδιωκομένου σκοπού θα επιφέρει.
Αυτό που θα πρέπει οι κάθε είδους «Καμίνηδες» να κάνουν, αντί να αποκόπτουν το λαό από τις Παραδόσεις του, είναι να επιδιώκουν την καλλιέργεια του θρησκευτικού συναισθήματος, διότι μόνο έτσι θα είναι δυνατή η αποδοχή του ξένου.
Η επίθεση και οι απαγορεύσεις όπως πρόσφατα επιχείρησε μέσω του Ραδιοφωνικού του Σταθμού 9,84 FM ο δήμαρχος κ.Καμίνης, θα φέρουν σε θέση άμυνας το λαό ο οποίος στη συνέχεια θα επιτεθεί ανεξέλεγκτα και άκριτα και από θρησκευόμενος θα μετεξελιχθεί σε θρησκόληπτο!
Αυτή τη στιγμή, πράξεις που στερούν τον ‘Έλληνα ορθόδοξο χριστιανό από τις ρίζες του, θα τον φανατίσουν με διπλό κακό: Πρώτα απ’ ‘όλα θα τον αναγκάσουν να μισήσει τον κάθε περιφρονημένο ξένο και στη συνέχεια θα τον απομακρύνουν από την ορθότητα της Πίστης του που διακηρύττει «μια κοινωνία αγάπης και αλληλεγγύης».
Τα πράγματα είναι απλά, αρκεί να μας αφήσουν οι πολιτικοί να τα ζήσουμε. Ο ‘Ελληνας τρέχει στα βάθη της Αφρικής για να προσφέρει ιεραποστολικά τις υπηρεσίες του στον κάθε ξένο χωρίς αντάλλαγμα και στην ίδια του τη χώρα πρώτος τρέχει να συμπαρασταθεί στον κάθε ξένο προσφέροντας από το υστέρημά του .Το να μας επιβάλουν να νοιώθουμε μειονεξία επειδή κάποιος μελαψός ήρθε στη γειτονιά και εμείς τυγχάνει να είμαστε όλοι ασπρουδεροί, αυτός ο αυταρχισμός τής κάθε εξουσίας, δυο καταστάσεις μπορεί να προκαλέσει : Ή να το ρίξουμε στην …ηλιοθεραπεία για να μαυρίσουμε κι εμείς ή να ρίξουμε όλους τους εκφραστές αυτής της νοοτροπίας στο «καμίνι» της πολιτικής απαξίωσης …