Αδελφοί, ὅτε ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν Υἱὸν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπὸ νόμον, ἵνα τοὺς ὑπὸ νόμον ἐξαγοράσῃ, ἵνα τὴν υἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν. ῞Οτι δέ ἐστε υἱοί, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸ Πνεῦμα τοῦ Υἱοῦ αὐτοῦ εἰς τὰς καρδίας ὑμῶν, κρᾶζον· ᾿Αββᾶ ὁ πατήρ. ῞Ωστε οὐκέτι εἶ δοῦλος, ἀλλ᾿ υἱός· εἰ δὲ υἱός, καὶ κληρονόμος Θεοῦ διὰ Χριστοῦ.
Απόδοση στη νεοελληνικήΑδελφοί, ὅταν ἔφτασε ἡ ὥρα ποὺ εἶχε καθορίσει ὁ Θεός, ἀπέστειλε τὸν Υἱό του. Γεννήθηκε ἀπὸ μιὰ γυναίκα καὶ ὑποτάχτηκε στὸν νόμο, γιὰ νὰ ἐξαγοράσει αὐτοὺς ποὺ ἦταν ὑπόδουλοι στὸν νόμο, γιὰ νὰ γίνουμε παιδιὰ τοῦ Θεοῦ. Κι ἐπειδὴ πραγματικὰ εἶστε παιδιά του, ὁ Θεὸς ἀπέστειλε τὸ Πνεῦμα τοῦ Υἱοῦ του στὶς καρδιές μας, καὶ αὐτὸ φωνάζει· «᾿Αββά, Πατέρα μου!» Συνεπῶς, δὲν εἶσαι πιὰ δοῦλος, ἀλλὰ παιδὶ τοῦ Θεοῦ. Καὶ ὡς παιδί του ποὺ εἶσαι, θὰ γίνεις κληρονόμος του διὰ τοῦ Χριστοῦ.
