Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

Η ιστορία του Τρισαγίου Ύμνου στη Θεία Λειτουργία

ΤΗ ΚΕ' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ. Τή αυτή ημέρα, η ανάμνησις τού μεγάλου σεισμού, εν ή τελείται η εν αέρι αρπαγή τού παιδός.
Αρθείς άνω παίς τό τρισύμνητον μέλος, · καθώς νόες ψάλλουσιν, αγγέλλει κάτω
α) Δύο σεισμοί έγιναν την 25η Σεπτεμβρίου: “ανάμνησις του μεγάλου σεισμού, εν ή τελείται η εν τω αέρι αρπαγή του παιδός” και την 26η Ιανουαρίου: “μνήμη του μεγάλου σεισμού”. Μερικοί ισχυρίζονται ότι πρόκειται για έναν σεισμό, που άρχισε την 26η Σεπτεμβρίου και τελείωσε την 26η Ιανουαρίου, αλλά ο αείμνηστος π. Ιωάννης Ράμφος ισχυρίζεται ότι πρόκειται για δύο σεισμούς, από τους οποίους ο πρώτος (25 Σεπτεμβρίου) συνεχίστηκε για τέσσερεις μήνες και ο δεύτερος (26 Ιανουαρίου) συνεχίστηκε για τρεις μήνες, οπότε υπήρξαν δύο κύριοι σεισμοί με τις μετασεισμικές δονήσεις τους.
Ο πρώτος έγινε στην αρχή της βασιλείας του Θεοδοσίου του Β' (408-450) και ο δεύτερος στο τέλος της βασιλείας του. Ο χρονογράφος Θεοφάνης διασώζει την πληροφορία ότι τόσο φοβήθηκαν οι Βυζαντινοί από τον σεισμό της 25ης Σεπτεμβρίου, ώστε έφυγαν έξω από την πόλη “καί ήσαν διημερεύοντες σύν τω επισκόπω εν ταις προς Θεόν δεήσεσι λιτανεύοντες”. Μάλιστα, κατά την διάρκεια της λιτανείας “κυμαινομένης της γης και παντός του λαού κράζοντος το Κύριε, ελέησον” ένα μικρό παιδί ηρπάγη στον αέρα και άκουσε μία θεϊκή φωνή που του έλεγε να αναγγείλη στον επίσκοπο και τον λαό να ψάλλουν τον ύμνο “άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος, ελέησον ημάς, μηδέν έτερον προστιθέντας”, επειδή μερικοί αιρετικοί “θεοπασχίται” προσέθεταν το “σταυρωθείς Θεός”. Ο ύμνος αυτός, χωρίς την προσθήκη “σταυρωθείς Θεός”, με εντολή του Πατριάρχου Πρόκλου και της βασίλισσας Πουλχερίας θεσπίστηκε να ψάλλεται σε ολόκληρη την τότε αυτοκρατορία.
apantaortodoxias.blogspot.com/2010/09/blog-post_5227.html
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...